Een echte mindfuck die je moet snappen

Zijn er in Nederland nog lezers die nog nooit een Den Hollander hebben gelezen? Ik kan het me niet voorstellen. Met 'Wurgcontract', thriller nummer 30!, heeft de thrillerkoningin van de lage landen wederom een origineel en spannend verhaal geschreven.

Drie kwetsbare vrouwen hebben zonder het van elkaar te weten maar één wens; dat er iemand is die van hen houdt.
De honger naar bevestiging, gezien worden en passie brengt X op hun pad. Een knappe en intrigerende persoonlijkheid die erg in z'n nopjes is met zichzelf maar ook een andere kant heeft. Hij charmeert zich in de levens van de dames op een dusdanige manier dat je bewondering én sympathie voor X krijgt. Maar er klopt iets niet, óf hij is een narcist of een Oscarwaardig acteur. Hij straalt verwarring en onrust uit. Heel zijn manier van doen is onheilspellend maar toch begrijp je hem ergens wel. Vooral naarmate het verhaal vordert valt alles op z'n plek. Dat er rottigheid van gaat komen staat als een paal boven water.

Bij het dichtslaan van deze 30e 'Loes-leeservaring' is het vooral ongeloof dat overheerst. Wat is er zojuist gebeurd? What. The. Hell.

Zonder meer is 'Wurgcontract' een échte Loes den Hollander. Spannend, aan de verbeelding overlatende ontwikkelingen en personages die voor iedereen wel herkenbaar zijn.
Niet voor het eerst rijst de vraag wat bepalend is voor het gedrag van de mens; nature vs nurture?
Maatschappelijk thema’s zoals eenzaamheid, de moeilijkheden omtrent daten en verwarde personen die aan hun lot worden overgelaten door een falend zorgsysteem schuren akelig tegen de realiteit van onze samenleving.

Wisselende perspectieven, vlot taalgebruik en geen poespas maken ook 'Wurgcontract' wederom tot een heerlijke leeservaring .
De ontwikkelingen in het verhaal laten ruimte over voor wat vragen. Je blijft lang in onwetendheid en sprokkelt minimale informatie bij elkaar. Typisch voor deze auteur. Ze zet je aan het denken, daagt je uit en trekt je daardoor volledig het verhaal in. Hierdoor ervaar je ook een explosie aan emoties vanuit alle personages: boosheid, verbazing, medeleven maar ook frustratie. Het feit dat ik mezelf betrapte op mededogen voor X is alleszeggend; spoor ik zelf dan ook niet? Leuk dat lezen met je gedachten aan de haal gaat. Ik lees niet veel thrillers meer tegenwoordig maar een Den Hollander sla ik niet over!

Vijf sterren, chapeau!