Als scheuren in de aarde is een prachtig boek over liefde, verdriet, verlangen.

De boer is dood, hij is dood en iedereen wil weten wie het heeft gedaan. Beth weet de waarheid, maar besluit te liegen. Waarom? Zo begint Als scheuren in de aarde en dan wil ik één ding weten; wat is er gebeurt. Wie is er overleden? Tijdens het lezen kan ik het niet helpen maar ik blijf aan die eerste zin denken. Iedereen wil weten wie het gedaan heeft maar ik wil weten wie er overleden is.

We kregen Als scheuren in de aarde eerst als e-book zodat we op tijd in het boek konden beginnen voor de leesclub. Ik ben niet van digitaal lezen maar aangezien we niet wisten wanneer het fysieke boek zou komen begon ik te lezen op mijn telefoon. Je moet wat als je geen e-reader hebt. Vanaf de eerste zin zat ik in dit boek. Het begin greep me direct. Ik wilde blijven lezen zelfs op mijn telefoon en dit verdween na een paar hoofdstukken niet. Het zijn korte hoofdstukken die wisselen in tijden tussen vroeger, 1968 en de rechtszaak.

De wisseling tussen deze tijden vindt ik heel fijn. Je leert Beth beter kennen, wordt warm gehouden met de rechtszaak en maakt de gebeurtenissen mee voor de dood van de boer. Het moment waar je heen wilt. Het leest super gemakkelijk en ik wordt in het verhaal getrokken. Ik was blij dat het fysieke boek op tijd binnen was om de laatste hoofdstukken fysiek te lezen.

Eerst denk ik tijdens het lezen dat dit een clichématige driehoeksverhouding wordt: een vrouw die nog steeds rouwt om het verlies van haar zoon en probeert vast te houden aan haar huwelijk met haar echtgenoot. De echtgenoot die zich stort op zijn werk en zijn vrouw alles laat doen wat ze wil. De ex, de liefde van haar leven, die terugkeert naar de stad. Hij is gescheiden en heeft een zoon van dezelfde leeftijd als haar zoon toen hij stierf. De spanning tussen de twee is er nog steeds en dat zorgt voor spanningen thuis.

Wanneer je in het verhaal zit lees je dat het meer dan een liefdesverhaal is. Het is een verhaal over liefde, familie, verdriet. Dit is een familiedrama vol wendingen. Hoewel ik enkele van de wendingen had geraden, zag ik de grootste absoluut niet aankomen. De personages zijn niet allemaal perfect en er worden enkele twijfelachtige keuzes gemaakt, maar ze worden allemaal zeer realistisch weergegeven. De emoties, keuzes en gevolgen van die keuzes zijn ook reëel. Het voelt heel echt gebeurt.

Als scheuren in de aarde is een prachtig boek over liefde, verdriet, verlangen. Een boek dat in de boekenclub tot mooie gesprekken leidde. Waar ik dit keer vooral luisterde naar alles wat de andere te zeggen hadden. Het boek daardoor nog een keer in mijn hoofd voorbij kwam. Nog steeds kan ik niet antwoorden op de vraag of ik team Frank of team Gabriel ben.