Lezersrecensie
Hoe ga jij om met het verlies van een familielid?
Alles wat blijft is de debuutroman van Roberta Recchia, woonachtig aan de kust bij Rome. Het boek is uit het Italiaans vertaald in tien landen, de Nederlandse versie door Irene Goes & Astrid Molenberg. De originele Italiaanse titel is Tutta la vita che resta. De achterflap van het boek vertelt dat de roman gaat over liefde, geheimen en trauma’s, ongeluk en noodlot. We lezen hoe de verschillende (hoofd)personen hiermee omgaan.
Het boek start met het verhaal van de jonge Marisa. Hoe zij en Stelvio bij elkaar komen op een voor die tijd en plek controversiële wijze. Het lijkt een offer van Stelvio om met Marisa samen te zijn, maar omdat hij zo verliefd is voelt het voor hem juist als een lot uit de loterij. Het verhaal van Marisa en Stelvio wordt vrij abrupt afgebroken in een tijdsprong naar de noodlottige dag waarop de belangrijkste gebeurtenis in het verhaal plaatsvindt. Na deze dag, waarin hun 20-jarige dochter Betta sterft, is niets meer hetzelfde. Het verhaal van de verschillende familieleden die hun eigen manier vinden om met (hulp) het trauma om te gaan wordt beschreven.
Ik vind het verhaal mooi geschreven. De schrijfster neemt je mee in deze familie, waar je je gelijk deelgenoot van voelt. Ik kon, tijdens het lezen, het boek moeilijk wegleggen. De tijdsprong van het moment dat Stelvio en Marisa zouden gaan trouwen naar de dag dat 20-jarige Betta om het leven komt vond ik vrij snel en abrupt ingezet, dit stukje zou ik liever iets verder uitgewerkt zien. De personages hebben allen een verschillende, herkenbare persoonlijkheid die goed met elkaar matchen. Zo is het moeilijk om niet gecharmeerd te raken van het personage Leo, de typische good guy, of om geen enorm respect te hebben voor Corallina na wat zij allemaal heeft meegemaakt in het verleden en hoe ze er zo sterk uit is gekomen.
Het verhaal is zo geschreven dat, ondanks de heftige gebeurtenissen, het boek ontspannen is om te lezen. Met hier een daar een zucht en een kreun op acties die sommige familieleden uithalen. Echt een aanrader voor de lezer die wil ontspannen met een mooi (familie)verhaal en zoekt naar iets meer dan enkel feelgood.
Het boek start met het verhaal van de jonge Marisa. Hoe zij en Stelvio bij elkaar komen op een voor die tijd en plek controversiële wijze. Het lijkt een offer van Stelvio om met Marisa samen te zijn, maar omdat hij zo verliefd is voelt het voor hem juist als een lot uit de loterij. Het verhaal van Marisa en Stelvio wordt vrij abrupt afgebroken in een tijdsprong naar de noodlottige dag waarop de belangrijkste gebeurtenis in het verhaal plaatsvindt. Na deze dag, waarin hun 20-jarige dochter Betta sterft, is niets meer hetzelfde. Het verhaal van de verschillende familieleden die hun eigen manier vinden om met (hulp) het trauma om te gaan wordt beschreven.
Ik vind het verhaal mooi geschreven. De schrijfster neemt je mee in deze familie, waar je je gelijk deelgenoot van voelt. Ik kon, tijdens het lezen, het boek moeilijk wegleggen. De tijdsprong van het moment dat Stelvio en Marisa zouden gaan trouwen naar de dag dat 20-jarige Betta om het leven komt vond ik vrij snel en abrupt ingezet, dit stukje zou ik liever iets verder uitgewerkt zien. De personages hebben allen een verschillende, herkenbare persoonlijkheid die goed met elkaar matchen. Zo is het moeilijk om niet gecharmeerd te raken van het personage Leo, de typische good guy, of om geen enorm respect te hebben voor Corallina na wat zij allemaal heeft meegemaakt in het verleden en hoe ze er zo sterk uit is gekomen.
Het verhaal is zo geschreven dat, ondanks de heftige gebeurtenissen, het boek ontspannen is om te lezen. Met hier een daar een zucht en een kreun op acties die sommige familieleden uithalen. Echt een aanrader voor de lezer die wil ontspannen met een mooi (familie)verhaal en zoekt naar iets meer dan enkel feelgood.
1
Reageer op deze recensie