Bezint eer ge aan Bergman begint!

Soms, heel soms, zijn er zaken waarvan je het jammer vindt dat je ze al hebt ervaren. Niet dat je spijt hebt van de ervaring maar dat je verlangt naar het moment dat je er nog aan moest beginnen. Ik heb dat bijvoorbeeld met de tv-serie The Sopranos, de boekenreeks van Inspecteur Wallander en de film The Usual Suspects. Bevond je je nog maar op het moment dat je op "play" drukte of de eerste bladzijde opensloeg.

Met de Bergmankronieken van Hjorth & Rosenfeldt heb ik hetzelfde. Had ik nog maar niet kennisgemaakt met Sebastian Bergman en de andere goed uitgewerkte personages. Had ik nog maar geen weet van de ingenieuze verhaallijnen en verrassende plottwists. Waren de scherpe dialogen en intelligente gedachtenspinsels nog maar nieuw voor me. Helaas, voor mij, heb ik alle acht boeken uit maar hoop ik voor jou dat je er nog aan mag beginnen!

Het is een geweldige serie waarvan alle delen op min of meer hetzelfde hoge niveau blijven. Ook dit laatste boek stelt allerminst teleur. Sterker, het is een waardige afsluiter. Of veronderstelde afsluiter...

Hoe het ook zij, dit deel brengt twee doorlopende intriges uit eerdere delen tot een verrassend einde terwijl het boek eveneens een op zichzelf staande, nieuwe verhaallijn opvoert. Kortom, ontspannende én spannende complexiteit. Wat in dit deel opvalt is dat de schrijvers Sebastian iets milder schetsen dan de intellectuele egocentrische hufter, waar ik zoveel van hou, uit de eerdere boeken.

Verschillende delen uit deze reeks heb ik gelezen, andere heb ik beluisterd. De verteller, Ad Knippels, doet dit meesterlijk. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat ook hij geniet ven elke zin opgetekend door deze schrijvers. Het obligate predicaat Literaire Thriller dat ook dit boek weer meekrijgt vind ik een vreselijke betiteling; passender zou in mijn ogen zijn Bezint eer ge aan Bergman begint!