Een leven in de marge en genegeerd en geadoreerd

Hoe noemt men een verhaal dat voor iets anders staat? Ik heb het opgezocht (want ik ben niet zo goed in dat soort zaken)... Een 'allegorie' lees ik op het internet.

Een onopvallend leven in de marge maar wel door iemand die zich mentaal verheven voelt boven de massa. Iemand die later met zijn doordacht plan die massa naar zijn hand zet. Uiteindelijk ondervindt hij dat deze zelfverheerlijking niet het antwoord is... en hij kiest dus voor een roemruchte uitgang.

Waar zagen we dat eerder?

Het parfum verscheen in 1985 voor het eerst. Patrick Süskind is van 1949. Hij is van vlak na de 2e wereldoorlog en hij is zelf rond de 35 als zijn boek verschijnt. Granouille (de kikker) is niet het prototype populist maar er zijn cruciale momenten in zijn leven die hem doen gaan dromen van het ideale.

Hij werkt vervolgens aan een plan waarmee hij kan beschikken over instrumenten om zijn grote droom te realiseren. Hij wil geliefd zijn onder het volk (dat hij overigens veracht) door de massa te manipuleren. En hij gebruikt dat ultieme middel uiteindelijk ook, wetende wat het met de mensen doet. Als hij er achter komt dat die liefde voor hem een kunstmatige is en niet in het hart zit bij de mensen rest hem slechts de keuze van de zelfdestructie; maar dan wel spraakmakend.

De wereld stikt op dit moment van leiders die onbeduidend hun leven begonnen. Levens die door een ongedefinieerde drang macht wensen te vergaren. Levens die niet bang zijn destructief te zijn. levens die wellicht ook niet bang zijn zelfdestructief te zijn.

Dat is wat ik in dit boek lees.

O ja, ergens las ik hier in een recensie dat dit boek te oppervlakkig was. Lijkt me niet. Anders laat je en Parijse parfumier, die grote moeite heeft de moderne tijden het hoofd te bieden, geen subjectieve standpunten innemen tegenover alle nieuwe trends van dat moment die je je kan bedenken.