De verschillende karakters maken het juist leuker
De eerste paar hoofdstukken van het boek trokken mij niet meteen het verhaal in. Het deed me denken aan een chicklit-verhaal terwijl dit boek toch echt een literaire thriller is. Het duurt wel even voor het echt een goed verhaal wordt, dus doorlezen is een must bij dit boek. Maar het doorlezen is het meer dan waard, want naarmate het boek vordert raak je meer en meer geïnteresseerd in Caroline’s leven. Ik wist niet dat er zo’n spannend verhaal schuil ging achter de kaft van dit boek! Alles wat je de eerste paar hoofdstukken hebt gelezen wordt volledig op zijn kop gezet, alles komt in een ander perspectief te staan. Als je eenmaal in het verhaal zit lees je het daarom zo uit.
Wat ik heel goed vind aan het boek zijn de personages. Ieder persoon heeft een eigen karakter. Vaak wordt een karakter oppervlakkig beschreven in boeken of juist te uitgebreid, bij dit boek was het precies goed. Je komt veel te weten over iedereen, maar dat is totaal niet storend. Wel blijft over sommige personages een vlaag van mysterie hangen, wat het verhaal nog spannender maakt. Op een gegeven moment denk je dat je iedereen onderhand wel kent in het boek, maar dan komt de grote gebeurtenis in het boek: het lijk van de vroegere au pair wordt gevonden. Ineens is iedereen verdacht, iedereen kan de moord gepleegd hebben. Wie zou het gedaan hebben? Anton, de man van Caroline? Mevrouw Havers, de jaloerse huishoudster? Lois, de puberdochter van Arthur? Marcel, de enge zoon van Mevrouw Havers die regelmatig op een enge manier naar Caroline en andere vrouwen kijkt? Of iemand anders uit het dorp die de au pair ook in dienst hadden? Misschien zijn het zelfs de cursisten van Caroline, de vier mensen die ze schilderles geeft in het tuinhuis. Er zijn veel personages, wat vaak tot een onoverzichtelijk geheel kan leiden in een boek, maar hier is het helemaal geen probleem om het verhaal te volgen. Integendeel, de verschillende karakters maken het juist leuker.
De ontknoping van De Au Pair is fenomenaal. Het lijkt alsof je in Wie Is De Mol? zit, alleen zoek je geen ‘mol’ maar een echte moordenaar. Door de overdosis aan personages kun je iedereen verdenken en raak je verstrikt in een soort tunnelvisie. Caroline wordt ondertussen steeds lastig gevallen en hoort rare geluiden om haar heen. Arthur denkt dat het komt doordat ze zwanger is en hij vertrouwt haar niet meer. Maar uiteindelijk, in de onverwachts spannende laatste hoofdstukken, wordt alles duidelijk en kom je te weten wie de moordenaar is.
Reageer op deze recensie