'Leuk boek vol diverse personages'

VEEL DIVERSITEIT QUA PERSONAGES
Het boek begint meteen heftig: Naomi van de band Mirror, Mirror is verdwenen. Al na een paar hoofdstukken lees je dat Naomi bewusteloos uit de rivier in de stad wordt gehaald en naar het ziekenhuis wordt gebracht. Daar ligt ze vervolgens in een kunstmatige coma om te herstellen. Niemand weet precies wat er gebeurd is en ze kan het zelf niet vertellen. Maar haar mede-bandleden weten het zeker: Naomi heeft geen zelfmoord willen plegen, daar was ze de afgelopen weken veel te vrolijk voor.

Vervolgens lees je het hele verhaal vanuit het perspectief van Red. Red is de drummer van de band, heeft tof opgeschoren haar en valt op meisjes (en misschien wel op Rose). Ik vond Red meteen leuk, omdat ze een personage is die heel erg zichzelf is. In het boek draait het eigenlijk niet zo om de seksualiteit van Red. Dat lees je meer tussen de regels door, als ze bijvoorbeeld denkt dat een meisje met haar flirt. Je leert Red al in de eerste zeventig bladzijden op alle vlakken goed kennen – zo heeft ze problemen thuis, is Naomi een van haar beste vriendinnen en is de band zo ongeveer haar leven. Dat je Red, en daarna de andere personages, op een snelle manier al goed leert kennen vond ik erg fijn. Je krijgt daardoor meteen een beeld van iedereen in de band en hun vriendschap met elkaar. Je snapt waarom het zo erg is dat Naomi opeens iets vreselijks is overkomen.

DE SPANNING DOOR HET BOEK HEEN
Tot zover de personages – al zijn er nog meer awesome personages, zoals Ashira. De spanning in het boek is natuurlijk ook belangrijk, zeker omdat dit een YA-thriller is. Hoewel, ik vond het meer een mix van een thriller en een roman. Er zit naast de spanning over Naomi’s gebeurtenissen, namelijk ook genoeg liefde en vriendschap in het verhaal. Die combinatie van thriller en roman vond ik eigenlijk heel fijn lezen. Het verhaal voelt daardoor realistisch. De personages zijn natuurlijk bezig met Naomi en proberen te achterhalen wat er is gebeurd, maar school en de band gaan ook gewoon door. That’s life.

De spanning in het boek is er dus zeker wel, maar is niet continu aanwezig. Het is niet zoals bij een zenuwslopend spannende thriller dat je op het puntje van je stoel zit, het is meer dat de spanning met vlagen komt. Als Red weer iets ontdekt over Naomi zit de spanning er weer in, poppen er weer vragen op in je hoofd, maar daarna gaat het verhaal weer door op een normaal tempo. En weet je? Dat vond ik eigenlijk niet eens erg in dit boek. Normaal wil ik een overload aan spanning, maar bij dit verhaal vond ik de afwisseling tussen spannend en niet-spannend wel prettig. Dat komt denk ik onder andere omdat de personages zo ontzettend leuk zijn en realistisch aanvoelen. Je wilt naast weten wat er met Naomi is gebeurd, ook weten hoe het leven van de personages (vooral van Red) verder zal gaan. Ieder personage heeft namelijk zijn eigen problemen, en dat gaat in de tussentijd gewoon door.

EINDOORDEEL & KRACHT VAN HET BOEK
Ik vond Spiegel echt een fijn boek om te lezen. Het was niet de spannende YA-thriller die ik had verwacht, maar meer een mix van een roman en een thriller. Dat vond ik niet erg, want die afwisseling tussen spannend en niet-spannend past op een of andere manier perfect bij dit verhaal. Ik geef het boek 3,5 sterren.

De kracht van het boek ligt bij de personages. Ik vond Red en Ashira fantastisch. Ieder personage komt heel realistisch over, bijna alsof je ze op school tegen zou kunnen komen. Bovendien heeft elk personage een eigen verhaal; denk aan problemen thuis of een broer die in de gevangenis zit. Het enige nadeel van het boek? Dat is toch dat de dader aan het eind van het verhaal al op mijn verdachten-lijstje stond. Een toffe plottwist had het verhaal meer afgemaakt.

Deze recensie verscheen eerder op www.mustmag.nl