Hoe duur was de suiker

Ik heb het boek : 'Hoe duur was de suiker', gelezen, dat is uitgegeven door 'Leeslicht'.
Leeslicht is een initiatief van 'Stichting Lezen en Schrijven' en 'Uitgeverij Eenvoudig Communiceren' . Deze uitgeverij geeft leesboeken uit voor volwassenen in gewone taal.
Zware thema's worden in eenvoudige woorden en in korte zinnen verteld.
Het is daardoor moeilijk om in het verhaal te komen. Bovendien worden thema's zoals in dit boek de slavernij in een soort kindertaal opgeschreven. Ik voelde me in het begin voor de gek gehouden. Ik had het idee een kinderboek over volwassenen onderwerp te lezen.

Maar naast he feit dat het boek is uitgegeven voor mensen die graag willen lezen maar dat moeilijk is het wel ideaal om het op deze wijze wel te kunnen.
wel ideaal. Ook voor de goede lezer die even geen moeite wil doen om moeilijke woorden te ontleden of even een slechte focus hebben om een heel ingewikkelde verhaallijn vast te houden. Het is ideaal om kennis te maken met verschillende thema's en deze te verkennen.
Ook als je nog zoekende bent in leesland is het boek ideaal.

In de serie 'Leeslicht' worden veel boekjes uitgegeven die gaan over slavernij, maar dan steeds vanuit een ander perspectief bekeken en beschreven. Er worden daarnaast ook andere boeken uitgegeven maar steeds wel met een beladen thema zoals discriminatie, vrouwenhandel en mishandeling, incest , uithuwelijken en sektes is maar een greep uit het aanbod. .
Vaak schrijven bekende schrijvers het boek. Zo ook Cunthia McLeod die het boek: 'Hoe duur was de suiker? geschreven. Cynthia Henri McLeod (Paramaribo, 4 oktober 1936) is een hele bekende Surinaamse schrijfster en historicus, gespecialiseerd in oral history en het slavernijverleden in Suriname.
In 'Hoe duur was de suiker ', schrijft zij in korte zinnen met eenvoudig taalgebruik over het thema slavernij die ze in een romantisch verhaal verpakt. Veel is ook cliché:
Ook veel thema's uit de slavernij wat al eerder in tientallen andere boeken is geschreven, leest men hier terug.
Toch word je weer met de neus op de feiten gedrukt en op de Nederlandse geschiedenis. Ik vind het nog steeds onbegrijpelijk hoe Nederlanders of wie dan ook, vindt het recht te hebben de medemens zo gruwelijk op grond van huidkleur kan vernederen.
Iets wat in de dagelijkse praktijk nog steeds een actueel thema is. Het is goed dat er over dezethema's geschreven wordt, in korte zinnen en makkelijk taalgebruik. Ze worden nu over deze thema's gelezen door alle lagen van de bevolking en zij kunne hun stem laten horen. Want juist deze mensen hebben vaak een gevel buiten de boot te vallen en niet niet deelnemen aan het maatschappelijk gebeuren. Zij krijgen op deze manier wel erkenning voor hun bestaan.
ik sluit nu ook af met een cliché en/of met de dagelijkse werkelijkheid? Ik hoop dat we er allemaal wijzer van worden en dat onze samenleving harmonieuzer kunnen maken. Er zijn ook al veel recensies over dit boek op de 'Hebban' geplaatst en ik kan qua inhoud weinig nieuws toevoegen en slechts herhalend toevoegen:. twee stiefzusters, die tevens hartsvriendinnen zijn, de een goed voor de slaven en de ander weer uit elkaar.
Leeslicht is een goed initiatief van de Stichting Lezen en Schrijven.