Lezersrecensie
Een boek dat aanzet tot denken over geloven en troosten
De trooster van Esther Gerritsen is een bijzonder boek. Het thema 'troosten' , de omgeving waarin het verhaal zich afspeelt, de personages (een mismaakte man, een gevallen staatssecretaris en zijn echtgenote), tegen de achtergrond van het paasverhaal zorgen dat dit verhaal veel stof tot nadenken geeft.
Esther Gerritsen heeft een verhaal geschreven waar veel lagen inzitten. De vraag over wat geloven is, wordt natuurlijk niet beantwoord. Maar wat geloof voor iemand kan betekenen en hoe geloof zou kunnen troosten, wordt wel mooi omschreven. Toch bekruipt soms het gevoel dat je het boek niet kan vatten, want waar leidt het verhaal naar toe? Maar dat is wellicht ook inherent aan geloof, het geeft geen antwoorden.
Het verhaal gaat over Jacob, een man met een mismaakt gezicht, die koster (conciƫrge) is in een klooster. Het klooster is ook een toevluchtsoord voor mensen die het even niet meer weten. Door gesprekken met de gastenbroeder, het meedoen aan de rituelen in het klooster, kunnen ze zich weer opladen voor de maatschappij. Een van de gasten is Henry, een staatssecretaris die onlangs moest aftreden wegens een schandaal. En hoewel het niet Jacobs taak is, ontvangt hij deze gast en wordt hij zijn gesprekspartner. In hun gesprekken laat Jacob tegen de achtergrond van het paasverhaal zien hoe absoluut zijn geloof is.
Toevallig las ik het boek in aanloop naar Pasen en dat maakte dat het boek me misschien wel extra boeide. Ook al geloof ik zelf niet meer, de verhalen en de rituelen vind ik nog steeds mooi en waardevol. Wanneer je een beetje bijbelvast bent, kan je ook mooie vergelijkingen maken tussen de gebeurtenissen en de personages in het boek en de bijbel.
Het boek is wat mij betreft echt een aanrader voor iedereen die of iets meer wil weten over het geloven, maar ook voor hen die wel geloven of met het geloof zijn opgevoed. Tip: durf ook op onderzoek uit te gaan naar de betekenis van namen, naar wie ook alweer de apostelen waren etc. Dat geeft het boek nog meer diepte.
Esther Gerritsen heeft een verhaal geschreven waar veel lagen inzitten. De vraag over wat geloven is, wordt natuurlijk niet beantwoord. Maar wat geloof voor iemand kan betekenen en hoe geloof zou kunnen troosten, wordt wel mooi omschreven. Toch bekruipt soms het gevoel dat je het boek niet kan vatten, want waar leidt het verhaal naar toe? Maar dat is wellicht ook inherent aan geloof, het geeft geen antwoorden.
Het verhaal gaat over Jacob, een man met een mismaakt gezicht, die koster (conciƫrge) is in een klooster. Het klooster is ook een toevluchtsoord voor mensen die het even niet meer weten. Door gesprekken met de gastenbroeder, het meedoen aan de rituelen in het klooster, kunnen ze zich weer opladen voor de maatschappij. Een van de gasten is Henry, een staatssecretaris die onlangs moest aftreden wegens een schandaal. En hoewel het niet Jacobs taak is, ontvangt hij deze gast en wordt hij zijn gesprekspartner. In hun gesprekken laat Jacob tegen de achtergrond van het paasverhaal zien hoe absoluut zijn geloof is.
Toevallig las ik het boek in aanloop naar Pasen en dat maakte dat het boek me misschien wel extra boeide. Ook al geloof ik zelf niet meer, de verhalen en de rituelen vind ik nog steeds mooi en waardevol. Wanneer je een beetje bijbelvast bent, kan je ook mooie vergelijkingen maken tussen de gebeurtenissen en de personages in het boek en de bijbel.
Het boek is wat mij betreft echt een aanrader voor iedereen die of iets meer wil weten over het geloven, maar ook voor hen die wel geloven of met het geloof zijn opgevoed. Tip: durf ook op onderzoek uit te gaan naar de betekenis van namen, naar wie ook alweer de apostelen waren etc. Dat geeft het boek nog meer diepte.
2
3
Reageer op deze recensie