Lezersrecensie
Te lange zinnen
“Het op het eiland Malaga geïnspireerde ‘Dit andere paradijs’ is fictie; critici zeggen dat het kwaadaardige mythen doet herleven.” Die nogal lange kop boven een artikel in de Portland Press Herald van november 2023 geeft aardig de discussie weer die in Amerika over het boek van Paul Harding is ontstaan.
In litteraire kringen werd het laaiend enthousiast ontvangen. Historici vinden dat het oude wonden openrijt. Begin vorige eeuw moest het handjevol bewoners van Malaga, dat in het boek Apple Island heet, op last van de autoriteiten hun eiland verlaten. Zelfs de resten van gestorven bewoners op de begraafplaats werden verwijderd. Er zouden zich mensonterende zaken - waaronder incest - op het eiland afspelen.
Later zou blijken dat dit verzinsels waren van behoudende, racistische politici en sensatiebeluste pers. Pas in 2010 bood de gouverneur van de tegenover het eilandje gelegen staat Main excuses aan de nabestaanden aan.
Schrijver Harding zegt dat hij geïnspireerd raakte door die geschiedenis, maar dat zijn boek niet op historische feiten berust. Een beetje zwak verweer, want het is duidelijk dat het om het eilandje Malaga en zijn weinige bewoners gaat. En het is ook duidelijk dat hij zich heeft laten inspireren door de lasterlijke leugens van de autoriteiten destijds, want hij beschrijft overduidelijk ook incestueuze situaties.
Hoewel die abjecte geschiedenis me bij bij tijd en wijlen best wel boeide, had ik moeite met het lezen van dit boek. Niet vanwege vermeende geschiedvervalsing, maar meer omdat Harding nogal archaïsch taalgebruik hanteert en vooral vanwege de waanzinnig lange zinnen. Sommige besloegen wel een halve pagina. Ik raakt daardoor soms de draad kwijt. De redacteur van uitgeverij Querido had daar mijn inziens moeten ingrijpen…
In litteraire kringen werd het laaiend enthousiast ontvangen. Historici vinden dat het oude wonden openrijt. Begin vorige eeuw moest het handjevol bewoners van Malaga, dat in het boek Apple Island heet, op last van de autoriteiten hun eiland verlaten. Zelfs de resten van gestorven bewoners op de begraafplaats werden verwijderd. Er zouden zich mensonterende zaken - waaronder incest - op het eiland afspelen.
Later zou blijken dat dit verzinsels waren van behoudende, racistische politici en sensatiebeluste pers. Pas in 2010 bood de gouverneur van de tegenover het eilandje gelegen staat Main excuses aan de nabestaanden aan.
Schrijver Harding zegt dat hij geïnspireerd raakte door die geschiedenis, maar dat zijn boek niet op historische feiten berust. Een beetje zwak verweer, want het is duidelijk dat het om het eilandje Malaga en zijn weinige bewoners gaat. En het is ook duidelijk dat hij zich heeft laten inspireren door de lasterlijke leugens van de autoriteiten destijds, want hij beschrijft overduidelijk ook incestueuze situaties.
Hoewel die abjecte geschiedenis me bij bij tijd en wijlen best wel boeide, had ik moeite met het lezen van dit boek. Niet vanwege vermeende geschiedvervalsing, maar meer omdat Harding nogal archaïsch taalgebruik hanteert en vooral vanwege de waanzinnig lange zinnen. Sommige besloegen wel een halve pagina. Ik raakt daardoor soms de draad kwijt. De redacteur van uitgeverij Querido had daar mijn inziens moeten ingrijpen…
3
Reageer op deze recensie