Sara ontmoet Agnes: Therapeut, manipulator of groupie?

Het is een mooi boek, de schrijfstijl is prettig en invoelbaar, Sara kruipt echt onder je huid, al moest ik het daardoor een paar keer even wegleggen. Af en toe is ze zo kwetsbaar dat het de lezer bijna pijn doet.
Mensen zullen het boek op zoek naar herkenning. Heel attent wordt het misbruik uit haar jeugd slechts terloops besproken, zodat de lezer minder kans loopt op herbelevingen. Ik ben vast niet de enige die daar soms slecht tegen kan. Toen duidelijk werd waar de titel vandaan kwam, leek dat een aankondiging, alsof Agnes heel geduldig begon uit te leggen wat er zou volgen.
Maar in het begin is Agnes nog helemaal de welwillende therapeut die het beste met haar cliënt voor heeft. Samen met Agnes legt Sara de valkuilen bloot, de mechanismes waar de dader ooit gebruik van maakte.
Later verandert Agnes in een manipulatieve jager. Of jageres, want juist die wederzijdse vrouwelijkheid is iets waar Agnes enorm nieuwsgierig naar is. Ze heeft al een man, maar een man is ook maar een man, he? Bovendien is Sara een bekende Nederlander en in iedereen schuilt diep van binnen een groupie.
Dan komt het pijnlijkste deel van het boek. Agnes kent elk mechanisme, we lezen hoe Sara lijdt, terwijl Agnes aan de knoppen draait. Het gaat daarbij niet alleen om de seks. Veel erger is het om over de machteloosheid en de schuldgevoelens te lezen. Hoe Sara gestuurd wordt, om het misbruik eerst te verbergen en later te bagatelliseren. Je verwacht juist dat de therapeut Sara leert zelf alle knoppen te bedienen.
Ik snap heus wel dat bij een gebrek aan zelfvertrouwen het verlangen van een peut groot is de controle over een ander in handen te nemen. Maar het is ziek, het maakt mij kwaad. Nog triester is het te beseffen hoe Agnes alle signalen ontvangt en negeert, de krasjes en de veel te hete douches. Agnes weet het, maar… ze heeft een plan. Of haar plan lukt laat ik nog even in het midden, daarvoor moet je het boek maar lezen.
Het is echt een boek dat het lezen waard is!