Lezersrecensie
Zien we wel hoe het zich opstapelt?
Het is een belangrijk boek, over een belangrijk onderwerp, over trauma en hoe het zich opstapelt.
Het gaat ook over hoe men het liever niet ziet, over hoe onhandig hulpverleners er soms mee omgaan en over hoe de slachtoffers blijven lijden.
Het is heel erg prettig geschreven, wat erg belangrijk is voor lezers voor wie het onderwerp nieuw is.
Er wordt uitgelegd wat het is en vooral over hoe het zich bijna vanzelf opstapelt. Elk trauma creëert een kwetsbaarheid die daders herkennen, een kwetsbaarheid waar daders naar op zoek zijn, zodat het volgende trauma niet lang op zich laat wachten. Trauma richt schade aan, wat leidt tot afwijkend gedrag waardoor het slachtoffer al snel alleen komt te staan. Trauma is iets waar mensen liever niet aan denken, tenzij ze geen keus hebben, omdat ze er zelf onder lijden.
Wel komt er steeds meer aandacht voor, zoals via dit boek. Vroeger, als slachtoffers vastliepen was de reactie vaak: "Als je zorgt dat anderen geen last van je hebben, dan ga je je vanzelf iets beter voelen."
Nu is er iets meer aandacht, maar nog steeds te weinig.
Allerlei aspecten van trauma komen voorbij, zowel in het gesprek met Lies, een incestslachtoffer als in het gesprek met elke keer een andere deskundige op het betreffende vlak. Het resultaat is een prachtig boek, ik hoop dat het erg veel gelezen zal worden. Vooral door mensen die niet opmerken hoeveel ze met slachtoffers te maken hebben, door mensen die erover willen leren. Dank je wel Julia, voor het schrijven van dit boek!
Het gaat ook over hoe men het liever niet ziet, over hoe onhandig hulpverleners er soms mee omgaan en over hoe de slachtoffers blijven lijden.
Het is heel erg prettig geschreven, wat erg belangrijk is voor lezers voor wie het onderwerp nieuw is.
Er wordt uitgelegd wat het is en vooral over hoe het zich bijna vanzelf opstapelt. Elk trauma creëert een kwetsbaarheid die daders herkennen, een kwetsbaarheid waar daders naar op zoek zijn, zodat het volgende trauma niet lang op zich laat wachten. Trauma richt schade aan, wat leidt tot afwijkend gedrag waardoor het slachtoffer al snel alleen komt te staan. Trauma is iets waar mensen liever niet aan denken, tenzij ze geen keus hebben, omdat ze er zelf onder lijden.
Wel komt er steeds meer aandacht voor, zoals via dit boek. Vroeger, als slachtoffers vastliepen was de reactie vaak: "Als je zorgt dat anderen geen last van je hebben, dan ga je je vanzelf iets beter voelen."
Nu is er iets meer aandacht, maar nog steeds te weinig.
Allerlei aspecten van trauma komen voorbij, zowel in het gesprek met Lies, een incestslachtoffer als in het gesprek met elke keer een andere deskundige op het betreffende vlak. Het resultaat is een prachtig boek, ik hoop dat het erg veel gelezen zal worden. Vooral door mensen die niet opmerken hoeveel ze met slachtoffers te maken hebben, door mensen die erover willen leren. Dank je wel Julia, voor het schrijven van dit boek!
1
Reageer op deze recensie