Lezersrecensie
een aangrijpend verhaal over een verborgen verleden
n het begin van het boek “De Nomade” vertelt Anya ons hoe dit boek eigenlijk tot stand gekomen is, het onderzoek naar haar eigen familienaam.
In het verhaal leren we Olga kennen. Zij is journaliste en documentairemaker en woont bij haar dementerende vader in Harz. Tijdens de vliegtuigreis leert Olga Pavel Rybak kennen, een dissident uit Belarus die gevlucht is en nu in Litouwen woont. De vlucht wordt omgeleid naar Minsk en vooraleer Pavel opgepakt wordt waarschuwt hij haar niemand te vertrouwen.
Bij Olga blijven deze woorden plakken.
Bij haar thuiskomst begint haar vader plots delen van zijn verleden te vertellen. Olga voelt zich altijd al aangetrokken tot nomaden, mensen zonder vaste woonplaats. Ze besluit, met als dekmantel het maken van een documentaire over de bewoners van Polen, Litouwen en Belarus, op onderzoek uit te gaan. Ze hoopt het verleden te kunnen achterhalen en te weten te komen wat er klopt van de verhalen van haar dementerende vader. Maar haar onderzoek verloopt niet over een leien dakje. Ze komt in zeer spannende, gevaarlijke situaties terecht. Ook haar familie blijft niet gespaard.
Zal Olga haar geschiedenis kunnen achterhalen?
Wat een prachtig boek. Het verhaal bestaat uit drie verhaallijnen. Olga in de ik-vorm, het verhaal van twee KGB-agenten, en we krijgen ook fragmenten uit een documentaire dat een interview weergeeft met een politiek gevangene uit de jaren ’90. Hierdoor krijgen we een zicht vanuit drie kanten op het verhaal waardoor je regelmatig eens op een verkeerd been gezet wordt.
De karakters zijn allemaal zeer goed uitgewerkt en zijn levensecht. Het is een zeer vlotte schrijfstijl en de spanning wordt gedurende het verhaal goed aangehouden, De enorme research dat Anya gedaan heeft maakt dat we in een verhaal zitten met echte geschiedenis. De aandacht voor dementie is hier ook mooi weergegeven. Feiten en fictie worden hier samengebracht tot een zeer mooi geheel.
Voor wie houdt van een verhaal met een redelijke portie geschiedenis is dit zeker een aanrader.
In het verhaal leren we Olga kennen. Zij is journaliste en documentairemaker en woont bij haar dementerende vader in Harz. Tijdens de vliegtuigreis leert Olga Pavel Rybak kennen, een dissident uit Belarus die gevlucht is en nu in Litouwen woont. De vlucht wordt omgeleid naar Minsk en vooraleer Pavel opgepakt wordt waarschuwt hij haar niemand te vertrouwen.
Bij Olga blijven deze woorden plakken.
Bij haar thuiskomst begint haar vader plots delen van zijn verleden te vertellen. Olga voelt zich altijd al aangetrokken tot nomaden, mensen zonder vaste woonplaats. Ze besluit, met als dekmantel het maken van een documentaire over de bewoners van Polen, Litouwen en Belarus, op onderzoek uit te gaan. Ze hoopt het verleden te kunnen achterhalen en te weten te komen wat er klopt van de verhalen van haar dementerende vader. Maar haar onderzoek verloopt niet over een leien dakje. Ze komt in zeer spannende, gevaarlijke situaties terecht. Ook haar familie blijft niet gespaard.
Zal Olga haar geschiedenis kunnen achterhalen?
Wat een prachtig boek. Het verhaal bestaat uit drie verhaallijnen. Olga in de ik-vorm, het verhaal van twee KGB-agenten, en we krijgen ook fragmenten uit een documentaire dat een interview weergeeft met een politiek gevangene uit de jaren ’90. Hierdoor krijgen we een zicht vanuit drie kanten op het verhaal waardoor je regelmatig eens op een verkeerd been gezet wordt.
De karakters zijn allemaal zeer goed uitgewerkt en zijn levensecht. Het is een zeer vlotte schrijfstijl en de spanning wordt gedurende het verhaal goed aangehouden, De enorme research dat Anya gedaan heeft maakt dat we in een verhaal zitten met echte geschiedenis. De aandacht voor dementie is hier ook mooi weergegeven. Feiten en fictie worden hier samengebracht tot een zeer mooi geheel.
Voor wie houdt van een verhaal met een redelijke portie geschiedenis is dit zeker een aanrader.
1
Reageer op deze recensie
