Een overload aan Italiaans testosteron

Al meer dan 75 titels heeft Lucy Gordon op haar naam staan. Toen ze op vakantie was in Venetië ontmoette ze haar huidige man, een echte Italiaan. Zelf woonde ze op dat moment in Engeland en was ze als journaliste werkzaam bij een Engels vrouwentijdschrift. Samen met haar man heeft ze een aantal jaar in Venetië gewoond, en na twaalf jaar zei ze haar baan als journalist vaarwel en besloot zich helemaal te richten op het schrijven van romantische verhalen.

Italiaanse verleidingen bestaat uit drie losse verhalen, getiteld naar het hoofdpersonage, die verbonden zijn door een overkoepelende verhaallijn:

In het eerste verhaal is de afstandelijke Justin een gesloten boek voor Evie. Als ze elkaar voor de eerste keer ontmoeten, maakt hij haar woedend. Hij lijkt totaal niets om zijn zoon te geven, aan wie Evie lesgeeft. Omdat deze vaak spijbelt en afwezig is op school besluit ze hem thuis op te zoeken. Wat schuilt er achter de houding van Justin Rinucci? En waarom stort hij zich volledig op zijn werk?

Wanneer in het tweede verhaal de nieuwe secretaresse het kantoor binnenkomt lopen, is Olympia verrast dat dit een man is. Hij stelt zich voor als Jack, maar in werkelijkheid is hij haar baas Primo Rinucci. Olympia deelt met Jack haar grootste geheimen en klaagt flink over haar baas Primo…

Als er in het derde verhaal veel boze brieven binnenkomen, reist Luke Rinucci af naar een van zijn panden in Rome. Bij aankomst blijkt de boosdoener van deze brieven de erg leuke vrouw Minerva te zijn. Deze vrouw heeft een koele houding waar niemand doorheen lijkt te kunnen prikken.

Het gevaar bij dit boek is dat je het na één verhaal wel weet. Oorspronkelijk zijn de drie verhalen los van elkaar uitgegeven. Nu is het gewoon een beetje too much; het tweede én het derde verhaal zijn namelijk soortgelijke verhalen over de Rinucci-broers, die ook nog eens eenzelfde opbouw kennen. Dit wordt op den duur vrij saai om te lezen. Na het eerste deel ben je enthousiast en benieuwd  hoe Italiaanse verleidingen verder gaat. Er komt een abrupt eind aan het eerste verhaal en dan volgt er een overkoepelende verhaallijn met weer andere personages. Teveel voor de lezer om te behappen. Daarna volgt verhaal nummer drie en weer wordt de lezer op de proef gesteld om de hoeveelheid personages in een beperkt aantal bladzijden daadwerkelijk te leren kennen.

De verhalen over Rinucci-broers zijn ongeveer 150 pagina’s lang. Zo lijkt het lijkt alsof het verhaal over Justin nog niet is afgerond of er volgt direct al een nieuwe verhaallijn. Dit is jammer, want na ieder deel blijf je wel met een aantal onbeantwoorde vragen zitten, maar dan volgt er alweer een nieuw gedeelte.

Vanwege de roze kaft, met de welbekende knappe Italiaanse man, lijkt het verhaal een slecht en zoetsappig liefdesverhaal te bevatten, terwijl het gelukkig wel meer is dan dat. De problemen van de drie broers zetten de lezer aan tot nadenken en zijn erg realistisch. Italiaanse verleidingen is geen al te moeilijk boek, door de gemakkelijke zinsbouw lees je dit boek in no-time uit, maar daardoor is het jammer genoeg geen meesterwerk.

Italiaanse verleidingen had een goed boek kunnen zijn wanneer Lucy Gordon zich had beperkt tot het uitbreiden van het eerste deel. De lezer blijft nu achter met vragen en de verhalen zijn niet echt ‘af’. Verwacht niet al teveel diepgang en goed uitwerkte personages in Italiaanse verleidingen, maar eerder een boek waar het Italiaanse mannentemperament niet te missen is en waar het testosteron vanaf spat.