Lezersrecensie
Met gepaste woede...
Boek stammend uit 2000; geheel in de beste Roth-traditie, dus op-de-man, direct, zeggend waar het op staat, seksueel expliciet, gedoseerd anti-woke, feminisme relativerend, niet antisemitisch maar wel gedoseerd anti-joods en waar het uitkomt anti-Republikeins. Mooi verhaal. Roths alter-ego Zuckerman vertelt de geschiedenis van een oudere decaan, Coleman Silk, op een kleine universiteit, die in de problemen komt door discriminerend overkomende uitingen (die het echt niet zijn). Hierdoor verliest hij zijn baan, zijn vrouw en -deels- het contact met zijn kinderen. Maar – zoals je dat van Roth mag verwachten- Coleman blijft strijdvaardig tot het eind.
In het verhaal komt een aantal verrassende achtergronden aan het licht van verscheidene hoofdpersonen, hetgeen de ontwikkelingen alleen maar wranger doet overkomen. Intrigerend gegeven, invoelbaar verteld met de van Roth bekende woede. Kanttekening alleen dat hij zich – zoals van hem bekend- regelmatig verliest in al te lange uitweidingen over datgene wat “de mensen” maar niet willen begrijpen….
In het verhaal komt een aantal verrassende achtergronden aan het licht van verscheidene hoofdpersonen, hetgeen de ontwikkelingen alleen maar wranger doet overkomen. Intrigerend gegeven, invoelbaar verteld met de van Roth bekende woede. Kanttekening alleen dat hij zich – zoals van hem bekend- regelmatig verliest in al te lange uitweidingen over datgene wat “de mensen” maar niet willen begrijpen….
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Peter Thunnissen
Gesponsord
Verwacht het onverwachte van Getuige nr.8, de nieuwe rechtbankthriller van Steve Cavanagh met een twist. Wat als de enige getuige nog gestoorder is dan de moordenaar?
Een roman die bijna uit zijn voegen barst van emotie met een prachtige schrijfstijl en onvergetelijke personages, een verhaal dat je telkens weer zult willen herlezen.
In de Spaanse stad vol tegenstellingen slaan twee jeugdvriendinnen de handen ineen om de moord op een stadgenote op te lossen.
