Matig opstel

Verslag gemaakt door een jonge Duitse vrouw (zij was 30 jaar toen dit verhaal in druk verscheen) van haar jeugd en opvoeding. Zij werd geboren in 1992 en bracht haar jeugd door in een dorpje vlak bij München. Haar vader dweepte sterk met het oude nazi-gedachtengoed, ontkende de holocaust en ging mee met de beweging die gericht was op het Herrenvolk. Zij ging daar, min of meer noodgedwongen, in mee maar kwam in haar twintiger jaren op andere gedachten. Inderdaad betreft dit een verslag; vlak verhaal, feitelijk opgeschreven zonder enige emotie. Als dat de bedoeling was is dat goed gelukt (ik herinner mij een dergelijke manier van presenteren bij de gids die mij in Auschwitz rondleidde; zij vertelde dat op deze wijze te moeten doen om te voorkomen dat zij steeds emotioneel of woedend werd) maar volgens mij ligt dit meer aan de emotionele vlakte, en misschien het intellectuele niveau van de schrijfster. Als opstel krijgt zij een 6 -.