Lezersrecensie
Adriaan net vóór het zachte omhelzen
Al wat langer geleden geschreven onderdeel der jeugdherinneringen van Adriaan van D. Dit keer over de periode voorafgaand aan “Naar zachtheid en een warm omhelzen”, waarin de getraumatiseerde vader nog volop aanwezig is en zijn stempel drukt op het gezinsleven en meer in het bijzonder zich ook ingrijpend bemoeit met de opvoeding van de jongen, die hier in het hele boek geen naam mag hebben (letterlijk). Pijnlijke terugblik die toch door de wederom charmant te noemen schrijfstijl van van Dis zeer goed te begrijpen is. Eigenlijk moet je deze twee werken direct na elkaar lezen, hierbij is de volgorde eigenlijk niet eens belangrijk.
1
Reageer op deze recensie