Nou, zeg natuurlijk maar eens gewoon

Essay geschreven in het kader van de boekenweek, met als thema “je moerstaal “. Dat is PC wel toevertrouwd; als geen ander kan zij ogenschijnlijk kleine, onbelangrijke taalkenmerken en eigenaardigheden benoemen en analyseren. Hier gaat het over de woordjes en zinsneden die in het Nederlands vaak gebruikt worden maar in essentie niet bijdragen aan de betekenis van het gesprokene, maar wél aan de nuancering. De zogenaamde “modale partikels” en “ liminal signs”, bijna-woorden of net-niet-woorden die wel een functie hebben in het gesprokene; nou, eens, even, zeg maar, eerlijk gezegd, hoe dan en zo verder. Erg leuk be-, ge- en opgeschreven.