Wel typisch van Essen....maar

De stijl is zeer herkenbaar; de opbouw lijkt zowel op die van “De goede zoon” als van “Ík kom hier nog op terug”. Onderwerp: bijna alledaags; dagelijkse gang van zaken op een overheidsbureau waar mensen zich melden die ondersteuning nodig hebben (we houden het breed). Hier werken en wonen de heren Wildervanck (al langer) en Scherpenzeel (sinds kort). In het begin van het boek een vreemd voorval op “de” brug waarbij Scherpenzeel en de derde hoofdpersoon, de jongen Jonathan betrokken zijn. Een situatie die erg lijkt op die in de eerdere boeken van van Essen, die daarna ook op de wijze die typisch is voor deze schrijver (milde, invoelbare humor en langzaam onwerkelijker wordende werkelijkheid) wordt uitgewerkt. Naar mijn inschatting is dit boek meer een soort voorstudie, derhalve niet zo goed en invoelbaar uitgewerkt.