Het Grote Niets

Fameus toneelstuk van deze Ierse schrijver. Twee mannen (Estragon en Vladimir) staan naast een boom op de komst te wachten van een zekere Godot. Over wat en wie deze drie personen zijn (waarbij je eigenlijk niet eens weet of Godot wel een persoon is) verneem je verder geen verduidelijking. E en V bespreken een aantal nietszeggende onderwerpen zonder waar dan ook dieper op in te gaan; deze situatie duurt voort gedurende twee dagen waarbij zij elke dag bezoek krijgen van de rijke Pozzo en zijn lijfeigene Lucky, van en over wie je verder ook geen details verneemt. Verder komt ook op deze twee dagen in de loop van de dag “de jongen” langs die aan E en V meldt dat Godot vandaag niet komt, maar morgen wel. Na diens tweede bezoek eindigt het stuk, suggererend dat E en V deze wijze van leven-in-afwachting nog lang zullen voortzetten, waarbij het totaal onduidelijk is wat nu eigenlijk het doel hiervan is – zoals de toeschouwer zich dat ook zal afvragen. Het gegeven is op zich intrigerend en kan je aan het denken zetten, maar om dat te bereiken lijkt het mij ook voldoende om déze regels te lezen en dan niet ook nog eens anderhalf uur dit als theaterstuk op je in te laten werken.