Lezersrecensie
'The end'
‘Doodsvonnis’ – James Patterson & J.D. Barker
Een nieuwe thriller van J.D. ‘Horen, zien en zwijgen’ Barker en James ‘Alex Cross’ Patterson. Dat staat op voorhand garant voor een succesverhaal en bestseller-verkopen. De vele reacties op de social media post zijn in ieder geval illustratief voor de populariteit van dit schrijversduo.
Het enthousiasme wordt wel getemperd door de mening over de eerdere boeken die van dit ultieme duo zijn verschenen. Bij De Kustmoorden leidde dat tot een beoordeling die prima was, maar niet meer dan dat. De ontwikkelingen in het verloop van het verhaal werden steeds ongeloofwaardiger en anderzijds was de titel slecht gekozen, zo was de mening. Hoe brengt Doodsvonnis het ervan af?
Nooit eerder las ik achter elkaar twee boeken die exact dezelfde sfeer weten te creëren. Ashland van Karin Thomas ging qua sfeer naadloos over in dit Doodsvonnis. Een beklemmende sfeer in een van de buitenwereld afgesloten stadje waar een ogenschijnlijk onbeduidend voorval een lawine aan ellende veroorzaakt. En Ashland blijft uiteindelijk veel meer hangen en veroorzaakt meer spanning dan dit beroemde duo weet te serveren.
De opzet van het verhaal is knap gedaan. Aan de hand van verhoren wordt het verhaal verteld. Transcripties van dit verhoor worden afgewisseld met een chronologische weergave van de gebeurtenissen, die al eerder hebben plaatsgevonden. Het verhaal wordt in dit gedeelte vanuit het perspectief van de alwetende verteller uiteengezet.
Zodoende kun je werkelijk ieder hoofdstuk een ander personage in de hoofdrol zetten. Dat werkt tempo versnellend.
En er gebeurt meer dan genoeg. Een jong meisje verschijnt volledig naakt in een karakteristieke Amerikaanse diner in het stadje Hollows Bend. Net op het moment dat de plaatselijke politie eindelijk iets te doen krijgt, door te onderzoeken wie het meisje is, brengt een aantal achtereenvolgende incidenten niet alleen de politie, maar alle inwoners in een niet te stoppen escalatie van nare voorvallen.
Ellie en Matt, de sheriff en haar deputy, verliezen al snel de grip op de handhaving in het stadje. Dat geeft groen licht aan een aantal inwoners om het recht in eigen hand te nemen. De spanningen nemen hand over hand toe.
De eerste tweehonderd bladzijden voelen als een rit op een slee, heuvel af.
Met een grote knipoog naar de King of Horror Stephen King, zullen ook liefhebbers van zijn schrijfsels zich verwend voelen. Dit razende tempo is adrenaline genererend. Verrukkelijk.
In het tweede deel en zeker in het slot van het verhaal kiest het duo wederom voor een onrealistische verhaallijn en ontknoping. Dante’s inferno ontstaat vanuit een serie verhaallijnen die meer dan genoeg spanning hadden kunnen bevatten, zonder deze reeks aan overbodige ontwikkelingen.
Meer is niet altijd beter.
Zo ook in dit geval. De ongeloofwaardigheid wekt wrevel op, die invloed heeft op de spanning, en ook op het vermogen om mee te leven met alle personages, die overigens vrij vlak en eendimensionaal zijn neergezet.
Zo mondt uiteindelijk een vier of vijf sterrenidee uit in een prima, maar nergens onvergetelijk verhaal.
En wordt de leesbeleving van De Kustmoorden gekopieerd in Doodsvonnis.
De vertaalde titel dekt, qua kwaliteit, wederom de lading niet. De originele Engelstalige titel is: Confessions of the dead. Deze titel ligt qua betekenis veel dichter tegen de thematiek van het boek dan Doodsvonnis.
Daar waar ik de spelling met een verbindings-‘s’ niet eerder had gezien, toont een search op Google aan dat zowel Doodvonnis als doodsvonnis qua Nederlandse spelling juist zijn.
Op hetzelfde moment dat Doodsvonnis wordt uitgegeven, verschijnt ook het boek Doodvonnis van thrillerauteur en icoon Peter James.
Daar hadden beide uitgevers een andere keuze moeten maken.
Doodsvonnis trakteert de lezer op een origineel verhaal. Een klein vonkje weet al snel te leiden tot een meedogenloos uitslaande allesverwoestende brand om, wanneer je niet meer weet waar je het zoeken moet, als een nachtkaars uit te gaan. Dat laat de lezer met honger achter.
Drie sterren voor deze thriller met twee gezichten.
Nog altijd kun je beter de boeken lezen van beide auteurs, die ze los van elkaar hebben geschreven.
1+1 = (opnieuw) geen 3.
Desalniettemin een aanrader om te gaan lezen, als beloning voor de hoge kwaliteit van het eerste gedeelte.
Persoonlijke songtekst:
‘It’s hell, I yell
But no one hears, before I disappear
Whisper in my ear
Give me something to echo
In my unknown futures ear
My dear
The end
Comes near
I’m here
But not much longer’
(Pearl Jam – ‘The End’)
Peter
Boekencast
Genre: thriller
Uitgeverij: Boekerij
ISBN: 9789049205348
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 400
Verschijningsdatum: november 2024
Hartelijke dank aan Uitgeverij Meulenhoff Boekerij voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar.
Een nieuwe thriller van J.D. ‘Horen, zien en zwijgen’ Barker en James ‘Alex Cross’ Patterson. Dat staat op voorhand garant voor een succesverhaal en bestseller-verkopen. De vele reacties op de social media post zijn in ieder geval illustratief voor de populariteit van dit schrijversduo.
Het enthousiasme wordt wel getemperd door de mening over de eerdere boeken die van dit ultieme duo zijn verschenen. Bij De Kustmoorden leidde dat tot een beoordeling die prima was, maar niet meer dan dat. De ontwikkelingen in het verloop van het verhaal werden steeds ongeloofwaardiger en anderzijds was de titel slecht gekozen, zo was de mening. Hoe brengt Doodsvonnis het ervan af?
Nooit eerder las ik achter elkaar twee boeken die exact dezelfde sfeer weten te creëren. Ashland van Karin Thomas ging qua sfeer naadloos over in dit Doodsvonnis. Een beklemmende sfeer in een van de buitenwereld afgesloten stadje waar een ogenschijnlijk onbeduidend voorval een lawine aan ellende veroorzaakt. En Ashland blijft uiteindelijk veel meer hangen en veroorzaakt meer spanning dan dit beroemde duo weet te serveren.
De opzet van het verhaal is knap gedaan. Aan de hand van verhoren wordt het verhaal verteld. Transcripties van dit verhoor worden afgewisseld met een chronologische weergave van de gebeurtenissen, die al eerder hebben plaatsgevonden. Het verhaal wordt in dit gedeelte vanuit het perspectief van de alwetende verteller uiteengezet.
Zodoende kun je werkelijk ieder hoofdstuk een ander personage in de hoofdrol zetten. Dat werkt tempo versnellend.
En er gebeurt meer dan genoeg. Een jong meisje verschijnt volledig naakt in een karakteristieke Amerikaanse diner in het stadje Hollows Bend. Net op het moment dat de plaatselijke politie eindelijk iets te doen krijgt, door te onderzoeken wie het meisje is, brengt een aantal achtereenvolgende incidenten niet alleen de politie, maar alle inwoners in een niet te stoppen escalatie van nare voorvallen.
Ellie en Matt, de sheriff en haar deputy, verliezen al snel de grip op de handhaving in het stadje. Dat geeft groen licht aan een aantal inwoners om het recht in eigen hand te nemen. De spanningen nemen hand over hand toe.
De eerste tweehonderd bladzijden voelen als een rit op een slee, heuvel af.
Met een grote knipoog naar de King of Horror Stephen King, zullen ook liefhebbers van zijn schrijfsels zich verwend voelen. Dit razende tempo is adrenaline genererend. Verrukkelijk.
In het tweede deel en zeker in het slot van het verhaal kiest het duo wederom voor een onrealistische verhaallijn en ontknoping. Dante’s inferno ontstaat vanuit een serie verhaallijnen die meer dan genoeg spanning hadden kunnen bevatten, zonder deze reeks aan overbodige ontwikkelingen.
Meer is niet altijd beter.
Zo ook in dit geval. De ongeloofwaardigheid wekt wrevel op, die invloed heeft op de spanning, en ook op het vermogen om mee te leven met alle personages, die overigens vrij vlak en eendimensionaal zijn neergezet.
Zo mondt uiteindelijk een vier of vijf sterrenidee uit in een prima, maar nergens onvergetelijk verhaal.
En wordt de leesbeleving van De Kustmoorden gekopieerd in Doodsvonnis.
De vertaalde titel dekt, qua kwaliteit, wederom de lading niet. De originele Engelstalige titel is: Confessions of the dead. Deze titel ligt qua betekenis veel dichter tegen de thematiek van het boek dan Doodsvonnis.
Daar waar ik de spelling met een verbindings-‘s’ niet eerder had gezien, toont een search op Google aan dat zowel Doodvonnis als doodsvonnis qua Nederlandse spelling juist zijn.
Op hetzelfde moment dat Doodsvonnis wordt uitgegeven, verschijnt ook het boek Doodvonnis van thrillerauteur en icoon Peter James.
Daar hadden beide uitgevers een andere keuze moeten maken.
Doodsvonnis trakteert de lezer op een origineel verhaal. Een klein vonkje weet al snel te leiden tot een meedogenloos uitslaande allesverwoestende brand om, wanneer je niet meer weet waar je het zoeken moet, als een nachtkaars uit te gaan. Dat laat de lezer met honger achter.
Drie sterren voor deze thriller met twee gezichten.
Nog altijd kun je beter de boeken lezen van beide auteurs, die ze los van elkaar hebben geschreven.
1+1 = (opnieuw) geen 3.
Desalniettemin een aanrader om te gaan lezen, als beloning voor de hoge kwaliteit van het eerste gedeelte.
Persoonlijke songtekst:
‘It’s hell, I yell
But no one hears, before I disappear
Whisper in my ear
Give me something to echo
In my unknown futures ear
My dear
The end
Comes near
I’m here
But not much longer’
(Pearl Jam – ‘The End’)
Peter
Boekencast
Genre: thriller
Uitgeverij: Boekerij
ISBN: 9789049205348
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 400
Verschijningsdatum: november 2024
Hartelijke dank aan Uitgeverij Meulenhoff Boekerij voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar.
1
Reageer op deze recensie