Lezersrecensie
'Bang Bang (my baby shot me down)'
‘Een klap in het donker’ – Michiel Romeyn
Een boek van Michiel Romeyn, brengt direct de associatie met een nieuw boek van Herman Koch. Veelzijdige alleskunners, bekend uit het succesprogramma Jiskefet dat jarenlang in Nederland een kijkcijferhit was. Samen met Kees Prins maakten zij furore met Debiteuren Crediteuren, als Storm (Michiel Romeyn), Jos (Herman Koch) en Edgar (Kees Prins).
Michiel Romeyn heeft weinig overeenkomsten met zijn alter ego Storm. Sterker nog, het is een wonder dat hij überhaupt acteur is geworden. Romeyn is een geboren Amsterdammer (1955), volgde een opleiding tot graficus aan de Grafische School en studeerde vervolgens aan de Gerrit Rietveld Academie. Hij was medeoprichter van de Club Mazzo een uitgaansgelegenheid in de jaren tachtig die bekend stond om zijn audiovisuele presentaties. Hij stond op de planken bij het Onafhankelijk Toneel wat uiteindelijk leidde tot acteerwerk in tv-series, televisieprogramma’s en bioscoopfilms. Voor zijn rol in Van geluk gesproken ontving hij een Gouden Kalf.
Michiel Romeyn heeft een enorme fascinatie voor de onderwereld in Amsterdam. Hij legde vanuit deze interesse een eigen feitenboek aan, waarvoor hij ook foto’s maakte van crime-scenes. Kort na iedere aanslag ging hij ter plaatse om zaken veilig te stellen, die de politie of zelfs de forensisch experts over het hoofd hadden gezien. Als beeldend kunstenaar heeft hij zijn fascinatie voor de onderwereld vormgegeven in verschillende kunstprojecten.
Michiel is visueel sterk waardoor zijn observaties zelfs vondsten opleveren als bebloede glassplinters van een autoruit na een liquidatie. Hij beschrijft niet alleen zaken over afrekeningen vanaf de jaren ’80, maar ook hoe omstanders reageren op de misdaad en op zijn aanwezigheid uren of zelfs dagen later. Als vijftiger roepen bijna alle genoemde zaken herinneringen op aan lang vervlogen tijden. De namen van de slachtoffers zijn bekend. Romeyn heeft in zijn boek ook oog voor het gezin van het slachtoffer. Omdat de slachtoffers zich veelal zelf in het criminele circuit bevonden, toont hij iets wat in de hoofden van de gemeenschap onderbelicht is gebleven. De slachtoffers waren zelf echtgenoot en vader. En hadden een gezinsleven naast het zakelijk handelen.
Romeyn gaat ver om zijn feiten boven tafel te krijgen. Zo bevraagt hij familieleden van betrokkenen of neemt, met of zonder toestemming, spullen mee uit huizen van ‘bekende slachtoffers’. En hij krijgt het allemaal voor elkaar. Zelfs bezoeken aan het clubhuis van de Hell’s Angels. Dat geeft soms het gevoel dat Michiel balanceert op de dunne lijn tussen betrokkenheid en onschuld. En dit door zijn fascinatie. Hij lijkt die spanning te koesteren. Op deze momenten deed hij mij denken aan zijn personage Storm: ‘Bij ons bij de commando’s’.
Het boek heeft verreweg de meeste waarde voor de ras-Amsterdammer. Er gaat veel gedetailleerde aandacht naar specifieke straten, plantsoenen, cafetaria’s, kroegen, parkeerplaatsen en gebouwen. Wanneer je zelf niet zo bekend bent met alle wijken in en om onze hoofdstad zorgt dat voor afstand tussen schrijver en lezer.
Het valt mij ook op dat er weinig aandacht is geschonken aan het feit dat niet Michiel Romeyn, maar Martijn Haas in de colofon wordt geduid als degene die het boek heeft opgetekend. Hoe de samenwerking precies is vormgegeven blijft onduidelijk. Opvallend is het wel.
Geheel onverwacht heb ik genoten van Een klap in het donker. Ik verwachtte een roman en kreeg een true-crime.
⭐️⭐️⭐️ Met Een klap in het donker, geschreven door Michiel Romeyn, maak je als lezer, aan de hand van een scherp observator, een reis door het verleden van de onderwereld in Amsterdam. Afrekeningen, moordaanslagen, terreur en misdadige gebeurtenissen worden visueel vastgelegd door Michiel Romeyn die beschikt over een fascinatie voor deze feiten. Romeyn is geen misdaadjournalist, hij maakt met Een klap in het donker een visuele collage van alle feiten, vormgegeven door een kunstenaar pur sang.
Persoonlijke songtekst:
‘Bang bang, I shot you down
Bang bang, you hit the ground
Bang bang, that awful sound
Bang bang, I used to shoot you down
Music played and people sang
Just for me the church bells rang
Now he’s gone I dont know why
Until this day, sometimes I cry
He didn’t even say goodbye
He didn’t take the time to lie’
(Nancy Sinatra – ‘Bang bang (my baby shot me down)’)
Peter
Boekencast
Genre: true crime
Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff
ISBN: 9789021051482
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 240
Verschijningsdatum: november 2024
Hartelijke dank aan Luitingh-Sijthoff voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar.
Een boek van Michiel Romeyn, brengt direct de associatie met een nieuw boek van Herman Koch. Veelzijdige alleskunners, bekend uit het succesprogramma Jiskefet dat jarenlang in Nederland een kijkcijferhit was. Samen met Kees Prins maakten zij furore met Debiteuren Crediteuren, als Storm (Michiel Romeyn), Jos (Herman Koch) en Edgar (Kees Prins).
Michiel Romeyn heeft weinig overeenkomsten met zijn alter ego Storm. Sterker nog, het is een wonder dat hij überhaupt acteur is geworden. Romeyn is een geboren Amsterdammer (1955), volgde een opleiding tot graficus aan de Grafische School en studeerde vervolgens aan de Gerrit Rietveld Academie. Hij was medeoprichter van de Club Mazzo een uitgaansgelegenheid in de jaren tachtig die bekend stond om zijn audiovisuele presentaties. Hij stond op de planken bij het Onafhankelijk Toneel wat uiteindelijk leidde tot acteerwerk in tv-series, televisieprogramma’s en bioscoopfilms. Voor zijn rol in Van geluk gesproken ontving hij een Gouden Kalf.
Michiel Romeyn heeft een enorme fascinatie voor de onderwereld in Amsterdam. Hij legde vanuit deze interesse een eigen feitenboek aan, waarvoor hij ook foto’s maakte van crime-scenes. Kort na iedere aanslag ging hij ter plaatse om zaken veilig te stellen, die de politie of zelfs de forensisch experts over het hoofd hadden gezien. Als beeldend kunstenaar heeft hij zijn fascinatie voor de onderwereld vormgegeven in verschillende kunstprojecten.
Michiel is visueel sterk waardoor zijn observaties zelfs vondsten opleveren als bebloede glassplinters van een autoruit na een liquidatie. Hij beschrijft niet alleen zaken over afrekeningen vanaf de jaren ’80, maar ook hoe omstanders reageren op de misdaad en op zijn aanwezigheid uren of zelfs dagen later. Als vijftiger roepen bijna alle genoemde zaken herinneringen op aan lang vervlogen tijden. De namen van de slachtoffers zijn bekend. Romeyn heeft in zijn boek ook oog voor het gezin van het slachtoffer. Omdat de slachtoffers zich veelal zelf in het criminele circuit bevonden, toont hij iets wat in de hoofden van de gemeenschap onderbelicht is gebleven. De slachtoffers waren zelf echtgenoot en vader. En hadden een gezinsleven naast het zakelijk handelen.
Romeyn gaat ver om zijn feiten boven tafel te krijgen. Zo bevraagt hij familieleden van betrokkenen of neemt, met of zonder toestemming, spullen mee uit huizen van ‘bekende slachtoffers’. En hij krijgt het allemaal voor elkaar. Zelfs bezoeken aan het clubhuis van de Hell’s Angels. Dat geeft soms het gevoel dat Michiel balanceert op de dunne lijn tussen betrokkenheid en onschuld. En dit door zijn fascinatie. Hij lijkt die spanning te koesteren. Op deze momenten deed hij mij denken aan zijn personage Storm: ‘Bij ons bij de commando’s’.
Het boek heeft verreweg de meeste waarde voor de ras-Amsterdammer. Er gaat veel gedetailleerde aandacht naar specifieke straten, plantsoenen, cafetaria’s, kroegen, parkeerplaatsen en gebouwen. Wanneer je zelf niet zo bekend bent met alle wijken in en om onze hoofdstad zorgt dat voor afstand tussen schrijver en lezer.
Het valt mij ook op dat er weinig aandacht is geschonken aan het feit dat niet Michiel Romeyn, maar Martijn Haas in de colofon wordt geduid als degene die het boek heeft opgetekend. Hoe de samenwerking precies is vormgegeven blijft onduidelijk. Opvallend is het wel.
Geheel onverwacht heb ik genoten van Een klap in het donker. Ik verwachtte een roman en kreeg een true-crime.
⭐️⭐️⭐️ Met Een klap in het donker, geschreven door Michiel Romeyn, maak je als lezer, aan de hand van een scherp observator, een reis door het verleden van de onderwereld in Amsterdam. Afrekeningen, moordaanslagen, terreur en misdadige gebeurtenissen worden visueel vastgelegd door Michiel Romeyn die beschikt over een fascinatie voor deze feiten. Romeyn is geen misdaadjournalist, hij maakt met Een klap in het donker een visuele collage van alle feiten, vormgegeven door een kunstenaar pur sang.
Persoonlijke songtekst:
‘Bang bang, I shot you down
Bang bang, you hit the ground
Bang bang, that awful sound
Bang bang, I used to shoot you down
Music played and people sang
Just for me the church bells rang
Now he’s gone I dont know why
Until this day, sometimes I cry
He didn’t even say goodbye
He didn’t take the time to lie’
(Nancy Sinatra – ‘Bang bang (my baby shot me down)’)
Peter
Boekencast
Genre: true crime
Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff
ISBN: 9789021051482
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 240
Verschijningsdatum: november 2024
Hartelijke dank aan Luitingh-Sijthoff voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar.
1
Reageer op deze recensie
