Lezersrecensie
Afstandelijk verhaal
De cover is prachtig gevonden de stad Brussel met het rode bloed en mes. Daarbij springen de letters van de titel eruit. Wat de kalender vrijdag er mee te maken heeft, blijft mij een raadsel.
Het boek begint lekker met het vinden van een lijk die door een hij-figuur wordt geïdentificeerd als zijn dochter Ariane die hij al meer dan 5 jaar niet gezien heeft. Deze hij-figuur blijft het gehele verhaal ook zo benoemd worden, tot hij ergens de papa van Ariane wordt genoemd. Een andere naam krijgt deze personage niet. Daarnaast speelt commissaris Fugain een rol om het onderzoek te leiden. Verder heeft tijdschrift eigenaresse Zohra een aandeel mede omdat ze de baas van Ariane is. Daarbij hebben de hij-figuur en Zohra iets gehad met elkaar, wat wordt in het gehele verhaal niet duidelijk. Aansluitend hebben we te maken met een paar onderwereld figuren en een schilderij die verduisterd is.
Al met al voldoende ingrediënten om het een mooi spannend verhaal te laten worden. Helaas is het voor mij niet goed gelukt. Wie weet komt het wel doordat het zich afspeelt in het Brussel van de toekomst en ik dit niet onder het genre thriller kan plaatsen. Daarbij is het verhaal meer een onderzoek verhaal die warrig, afstandelijk en opsommend wordt beschreven en er totaal geen verdieping in de personages plaats vindt. Ook doordat het contant over de hij-figuur gaat en hier geen naam aan wordt gegeven zorgt ervoor dat ik niet in het verhaal kom. Er is een poging gedaan de locaties beeldend te beschrijven, maar ook hier slaagt de auteur half in.
Jammer. Het is een dun boekje, maar wie weet hoe anders het was geweest als er meer de moeite was genomen om er een ‘echt’ verhaal van te maken.
Gemiste kans.
Het boek begint lekker met het vinden van een lijk die door een hij-figuur wordt geïdentificeerd als zijn dochter Ariane die hij al meer dan 5 jaar niet gezien heeft. Deze hij-figuur blijft het gehele verhaal ook zo benoemd worden, tot hij ergens de papa van Ariane wordt genoemd. Een andere naam krijgt deze personage niet. Daarnaast speelt commissaris Fugain een rol om het onderzoek te leiden. Verder heeft tijdschrift eigenaresse Zohra een aandeel mede omdat ze de baas van Ariane is. Daarbij hebben de hij-figuur en Zohra iets gehad met elkaar, wat wordt in het gehele verhaal niet duidelijk. Aansluitend hebben we te maken met een paar onderwereld figuren en een schilderij die verduisterd is.
Al met al voldoende ingrediënten om het een mooi spannend verhaal te laten worden. Helaas is het voor mij niet goed gelukt. Wie weet komt het wel doordat het zich afspeelt in het Brussel van de toekomst en ik dit niet onder het genre thriller kan plaatsen. Daarbij is het verhaal meer een onderzoek verhaal die warrig, afstandelijk en opsommend wordt beschreven en er totaal geen verdieping in de personages plaats vindt. Ook doordat het contant over de hij-figuur gaat en hier geen naam aan wordt gegeven zorgt ervoor dat ik niet in het verhaal kom. Er is een poging gedaan de locaties beeldend te beschrijven, maar ook hier slaagt de auteur half in.
Jammer. Het is een dun boekje, maar wie weet hoe anders het was geweest als er meer de moeite was genomen om er een ‘echt’ verhaal van te maken.
Gemiste kans.
1
Reageer op deze recensie