Lezersrecensie
mooi vervlochten einde
Ik mocht dit boek lezen voor de boekenreizigers.
De cover heeft een afbeelding met de grafsteen van het graf van Jezus. De letters van de titel spatten er van af. Waarbij de subtitel zeker iets is wat heden ten dage speelt.
Het boek bevat 2 verhaallijnen waarbij we beginnen met het jaar 72 waarin we Jozef van Arimathea een Joodse man volgen en het jaar nu waarin we Mario, de Aartsbisschop van Sevilla volgen. De hoofdstukken van beide verhaallijnen zijn wat kort, waardoor je veel heen en weer gaat in de tijd en je zeker in het begin niet echt lekker in de personages komt. Zo halverwege het boek gaat het beter en kom je stap voor stap verder in de ontknoping die Alexander voor je in petto heeft.
Beide verhalen verlopen chronologisch en zijn geënt op de katholieke religie die op een leugen gebaseerd zou zijn. In het verhaal uit het jaar 72 volgen we de laatste dagen van Jezus en doordat dit al heel bekend is, pakte dit verhaal mij minder en vond ik het wat te vertellend overkomen. Het verhaal met de setting in de huidige tijd over Mario had meer raakvlakken met het heden, de strukkels die we nu ook tegen komen in het dagelijkse leven en dit pakte mij dan ook veel meer. Hierin verdiepte het personage Mario zich vooral en leerde je hem goed kennen.
Diverse thema’s worden in het boek meegenomen; de seksuele geaardheid, het misbruik, de ware liefde, de intriges, de hoop die een mens heeft en hoe ver je gaat voor je eigen gewin. Alles wordt vervlochten in deze 2 verhaallijnen die aan het eind mooi samen komen en met een nawoord een waardige afronding heeft.
Je kan het boek zien als een thriller waar een waardig liefdesverhaal in verwerkt is bij zowel het verleden als het heden. Waarbij je als lezer beseft; wat is nu werkelijkheid en wat is nu fictie.
De cover heeft een afbeelding met de grafsteen van het graf van Jezus. De letters van de titel spatten er van af. Waarbij de subtitel zeker iets is wat heden ten dage speelt.
Het boek bevat 2 verhaallijnen waarbij we beginnen met het jaar 72 waarin we Jozef van Arimathea een Joodse man volgen en het jaar nu waarin we Mario, de Aartsbisschop van Sevilla volgen. De hoofdstukken van beide verhaallijnen zijn wat kort, waardoor je veel heen en weer gaat in de tijd en je zeker in het begin niet echt lekker in de personages komt. Zo halverwege het boek gaat het beter en kom je stap voor stap verder in de ontknoping die Alexander voor je in petto heeft.
Beide verhalen verlopen chronologisch en zijn geënt op de katholieke religie die op een leugen gebaseerd zou zijn. In het verhaal uit het jaar 72 volgen we de laatste dagen van Jezus en doordat dit al heel bekend is, pakte dit verhaal mij minder en vond ik het wat te vertellend overkomen. Het verhaal met de setting in de huidige tijd over Mario had meer raakvlakken met het heden, de strukkels die we nu ook tegen komen in het dagelijkse leven en dit pakte mij dan ook veel meer. Hierin verdiepte het personage Mario zich vooral en leerde je hem goed kennen.
Diverse thema’s worden in het boek meegenomen; de seksuele geaardheid, het misbruik, de ware liefde, de intriges, de hoop die een mens heeft en hoe ver je gaat voor je eigen gewin. Alles wordt vervlochten in deze 2 verhaallijnen die aan het eind mooi samen komen en met een nawoord een waardige afronding heeft.
Je kan het boek zien als een thriller waar een waardig liefdesverhaal in verwerkt is bij zowel het verleden als het heden. Waarbij je als lezer beseft; wat is nu werkelijkheid en wat is nu fictie.
1
Reageer op deze recensie