Machtsspel

De cover toont een stenen beeld van een meisje langs de gracht met op de achtergrond een stenen gebouw. De letters van de auteur springen eruit. De titel van het boek valt hierdoor wat weg. Als subtitel een Anne Kramer thriller, maakt dat je weet er meerdere delen van deze persoon zijn. Ik heb dit boek als eerste deel gelezen en het is goed te lezen zonder voorgaande delen te hebben gelezen.

Het verhaal start met een proloog over Anne, aangezien mij niets bekend was over haar, maakt dit stuk mij wel nieuwsgierig wat er in eerdere delen is gebeurd. Verder wordt er in dit verhaal niet meer overgesproken. Vanaf hoofdstuk 1 hebben we vier tijdsbeelden; we starten met 7 juni 2012 als Emma besluit weg te lopen van haar ouderlijk huis. Daarna een sprong naar 2023, waarin vooral haar oom Thomas op zoek is naar antwoorden over de vermissing van Emma en daarbij hulp vraagt van commissaris Anne Kramer. Na een aantal hoofdstukken gaan we een aantal jaren terug en komen we meer te weten over alle ontberingen die Emma heeft moeten meemaken na haar verdwijning. Om als laatste weer terug te keren naar 2023 waarin alles samenkomt en uitgewerkt wordt.

Het verhaal leest vlot en gemakkelijk waarbij Joop van Riessen alleen informatie geeft die er toe doet. De hoofdstukken zijn lang en onderverdeelt met een * zodat je weet dat je naar een ander personage gaat. Hoewel er veel namen in dit boek voorkomen is het niet storend in het verhaal. Je wordt in het verhaal gezogen en er wordt met heerlijke humor geschreven. Tijdens het lezen merk je dat Joop van Riessen veel van de ins en outs van het politiewezen weet en deze wordt niet alleen goed en helder in het verhaal verwerkt, het brengt het verhaal eveneens naar een hoger niveau.

Er komen diverse thema’s voorbij zoals misbruik, onrecht, macht en vooral doorzettingsvermogen. Hoewel de personages vrij vlak blijven in dit boek, zit het verhaal zeer goed in elkaar en leef je mee met de personages. Juist door de schakeling van 4 tijdsbeelden wil je weten hoe het zover gekomen is en hoe het zich oplost. Helaas wordt het einde wat afgeraffeld en blijven er wat open eindjes achter.
Toch smaakt het naar meer om de eerdere delen te lezen.