Lezersrecensie
Abrupt einde
Ik mocht dit boek lezen voor de boekenreizigers.
Op de cover overheerst de kleur groen en een oude lijst omringd een spiegel die aan de onderzijde gebarsten is waarachter 6 silhouetten van personen zichtbaar zijn, die allemaal een lange broek aan hebben. Binnen in het geheel is dezelfde omlijsting weer te zien, een reflectie in het geheel.
Elk hoofdstuk begint met een Romeinse telling, je waant je in het verleden. Het verhaal is zeer filmisch geschreven. De hoofdpersonage is Saar de Herder die als schrijfster een autobiografie heeft geschreven en uitgenodigd wordt door de rijke Zwitserse bankiersfamilie Zimmermann om de dagboeken van Mireille uit het Frans naar het Nederlands te vertalen. Hiervoor moet zij wel eerst naar het Zwitserse Lausanne af reizen om de familie te bezoeken en een contract te tekenen. Wat volgt zijn hoofdstukken die zeer filmisch geschreven zijn en waarbij je als lezer een inkijk krijgt in de werkwijze van Sara. We leren haar vriendin Yolan kennen en de kandidaat-notaris JanWillem (JW voor vrienden).
Er vind geen verdieping in de personages plaats, meer een periode dat we deze mensen volgen in de uitwerking van het dagboek. Zeker in het begin kabbelt het wat voort en komt er niet echt vaart in het verhaal. Zo op de laatste 60 bladzijdes gaat het snel en ontdekt Saar het e.e.a. rondom Mireille. En dan ineens is het verhaal afgelopen. Geen epiloog, geen uitwerking van een aantal ontdekkingen. Dit verhaal had zeker langer gemogen en eveneens wat meer uitgewerkt kunnen worden met name over de verdere zoektocht van de personages die in het verhaal voor komen. Het is wat teleurstellend, hoewel de basis zeker goed in elkaar zit.
Op de cover overheerst de kleur groen en een oude lijst omringd een spiegel die aan de onderzijde gebarsten is waarachter 6 silhouetten van personen zichtbaar zijn, die allemaal een lange broek aan hebben. Binnen in het geheel is dezelfde omlijsting weer te zien, een reflectie in het geheel.
Elk hoofdstuk begint met een Romeinse telling, je waant je in het verleden. Het verhaal is zeer filmisch geschreven. De hoofdpersonage is Saar de Herder die als schrijfster een autobiografie heeft geschreven en uitgenodigd wordt door de rijke Zwitserse bankiersfamilie Zimmermann om de dagboeken van Mireille uit het Frans naar het Nederlands te vertalen. Hiervoor moet zij wel eerst naar het Zwitserse Lausanne af reizen om de familie te bezoeken en een contract te tekenen. Wat volgt zijn hoofdstukken die zeer filmisch geschreven zijn en waarbij je als lezer een inkijk krijgt in de werkwijze van Sara. We leren haar vriendin Yolan kennen en de kandidaat-notaris JanWillem (JW voor vrienden).
Er vind geen verdieping in de personages plaats, meer een periode dat we deze mensen volgen in de uitwerking van het dagboek. Zeker in het begin kabbelt het wat voort en komt er niet echt vaart in het verhaal. Zo op de laatste 60 bladzijdes gaat het snel en ontdekt Saar het e.e.a. rondom Mireille. En dan ineens is het verhaal afgelopen. Geen epiloog, geen uitwerking van een aantal ontdekkingen. Dit verhaal had zeker langer gemogen en eveneens wat meer uitgewerkt kunnen worden met name over de verdere zoektocht van de personages die in het verhaal voor komen. Het is wat teleurstellend, hoewel de basis zeker goed in elkaar zit.
1
Reageer op deze recensie