Lezersrecensie
Onderhuidse diepere lading
Ik mocht dit boek lezen voor de boekenreizigers.
De cover voelt sinister; een meisje met gesloten ogen met alleen haar hoofd boven water en de kleur blauw. Het is een cover die mij het boek doet oppakken.
Het verhaal start met een stukje uit 1950, waardoor je meteen in het verhaal getrokken wordt. Door de korte vlotte hoofstukken is het even lastig om meteen goed in het verhaal te komen. Gedurende 2/3 van het verhaal kabbelt het wat voort. Wel krijg je in dit gedeelte een mooie verdieping in de personages. Waarbij het verhaal soms vanuit Gerard en soms vanuit Luuk wordt neergeschreven. Het verhaal is zeer beeldend geschreven. Een meerwaarde zijn de hoofdstukken van de daders, die Andrej heel goed hun eigen inkijk geeft in het verhaal en de ware toedracht. Zo richting het einde gaat het tempo omhoog en komt er spanning in het verhaal. Niets wordt afgeraffeld en het verhaal heeft een mooi en waardig einde. Het einde heeft een leuke plotwending die ik niet zag aankomen.
In het verhaal maken we kennis met Gerard Vermeulen een rechercheur die nogal wat meegemaakt heeft de laatste tijd in zijn loopbaan. Hierdoor moet hij re-integreren en wordt daarbij gekoppeld aan een jonge nieuwe partner Luuk van Nunen. Hoewel dit alles met goedkeuring is van hoofdinspecteur Barend Zegel, is de baas van Gerard; inspecteur Matthieu (Matt) van Woensel hier niet echt blij mee.
Andrej weet diverse maatschappelijke problemen in het verhaal te verwerken; de zwervers die als uitschot worden gezien, maar zeker veel zien van wat er op straat gebeurd. De impact van de dood van een collega op het welzijn van een ieder, Luuk die flexitariër (= af en toe bewust geen vlees) is, maar vooral de zorg voor elkaar, de warmte van een aantal collega’s op het werk die er voor je zijn en je helpen en ook achter je staan als dat nodig is.
Het is een verhaal wat gemakkelijk wegleest en zeker een diepere lading heeft.
De cover voelt sinister; een meisje met gesloten ogen met alleen haar hoofd boven water en de kleur blauw. Het is een cover die mij het boek doet oppakken.
Het verhaal start met een stukje uit 1950, waardoor je meteen in het verhaal getrokken wordt. Door de korte vlotte hoofstukken is het even lastig om meteen goed in het verhaal te komen. Gedurende 2/3 van het verhaal kabbelt het wat voort. Wel krijg je in dit gedeelte een mooie verdieping in de personages. Waarbij het verhaal soms vanuit Gerard en soms vanuit Luuk wordt neergeschreven. Het verhaal is zeer beeldend geschreven. Een meerwaarde zijn de hoofdstukken van de daders, die Andrej heel goed hun eigen inkijk geeft in het verhaal en de ware toedracht. Zo richting het einde gaat het tempo omhoog en komt er spanning in het verhaal. Niets wordt afgeraffeld en het verhaal heeft een mooi en waardig einde. Het einde heeft een leuke plotwending die ik niet zag aankomen.
In het verhaal maken we kennis met Gerard Vermeulen een rechercheur die nogal wat meegemaakt heeft de laatste tijd in zijn loopbaan. Hierdoor moet hij re-integreren en wordt daarbij gekoppeld aan een jonge nieuwe partner Luuk van Nunen. Hoewel dit alles met goedkeuring is van hoofdinspecteur Barend Zegel, is de baas van Gerard; inspecteur Matthieu (Matt) van Woensel hier niet echt blij mee.
Andrej weet diverse maatschappelijke problemen in het verhaal te verwerken; de zwervers die als uitschot worden gezien, maar zeker veel zien van wat er op straat gebeurd. De impact van de dood van een collega op het welzijn van een ieder, Luuk die flexitariër (= af en toe bewust geen vlees) is, maar vooral de zorg voor elkaar, de warmte van een aantal collega’s op het werk die er voor je zijn en je helpen en ook achter je staan als dat nodig is.
Het is een verhaal wat gemakkelijk wegleest en zeker een diepere lading heeft.
1
Reageer op deze recensie