Pandemie, fictie maar toch iets met een vleugje realiteit

Carole Stivers neemt je mee in een reis naar de toekomst waar de biologische moeders een bijrolletje spelen.
De moeders van de kinderen zijn robotmoeders met een speciale programmering.
De robotmoeders zijn ontwikkeld vanwege een in het verleden ontstaan probleem die een pandemie tot gevolg gaf met het risico (dat moet je zelf lezen) die uitsterven van het ras tot gevolg zou kunnen geven.

Ze neemt je mee naar een toekomst waar kinderen een robot als moeder hebben en die een totaal ander leven gaan leven als wat wij ons kunnen voorstellen.

Tevens krijg je ook inzicht in het begin van de situatie, die naar deze eindsituatie geleid heeft met de verschillende personages.
Gek genoeg krijg je weleens tijdens het lezen een idee van..... wie weet.... het zou zo maar eens kunnen.....
en dat is nu net het goede van dit boek, het laat je nadenken over de situatie en bij fictie is dit natuurlijk perfect als je dit als schrijfster voor elkaar kunt krijgen bij een lezer.

In het begin is het een lastig boek vanwege de lastige termen maar ook het verspringen van namen en tijdspanne.
Als je hier even doorheen gaat, dan zal dit boek zeker de moeite waard zijn om te lezen en zou je in principe nog gaan verlangen naar een tweede deel als aanvulling cq vervolg op dit verhaal.
Ondanks dat ik totaal geen science fiction lezer ben, heeft dit boek ervoor gezorgd dat ik het genre meer ben gaan waarderen, dus dat wil ook wat zeggen.
Ik ga zeer zeker, dankzij Carole Stivers, mij nog een keer wagen aan dit genre van science fiction

Wat mij betreft dan ook zeker de moeite waard om eens op te pakken en te gaan lezen.