Lezersrecensie
Wat als je niet op je eigen geheugen kan vertrouwen?
Stel je voor: je beleeft een fantastische nacht samen met drie van je vriendinnen. Jullie vertrouwen elkaar, tenminste dat dacht je. Wanneer je 's ochtends wakker wordt met een flinke kater en zwarte gaten in je geheugen, ben je daar ineens niet zo zeker meer van... vooral omdat jullie wakker worden met een lijk in de kamer. En niemand zegt zich te kunnen herinneren hoe of waarom deze man is vermoord.
Het overkomt Anna in Hersensplinters van @vorkfrank. Om de dertigste verjaardag van Stella te vieren hebben Stella, Anna, Kirsten en Cato een weekendje weg geboekt. Het feest begint vrijdagavond met een etentje en wordt vervolgd door een kroegentocht. Anna herinnert zich de eerste kroeg, maar hoe het feestje is verder gegaan en hoe ze thuis zijn gekomen totaal niet. De volgende dag hebben ze alle vier een flinke kater, door de drank maar ook doordat Kirsten wat pilletjes bij zich had.
Als ze langzaam wakker worden, ontdekken ze een man in het bed van Cato, een dode man.... wie is hij en met wie ging hij mee. De vriendinnen doen hun best zich het te herinneren, maar niemand weet wat er is gebeurd. Voor Anna een extra angst, omdat haar vader Alzheimer heeft.
Het verhaal speelt zich grotendeels af op de hotelkamer en bestaat uit veel dialogen tussen de vriendinnen. Dat is echter geen bezwaar, want het was een goed verhaal met een verrassende plottwist op het einde. Wat ik vooral erg mooi vond was de metafoor die gebruikt wordt voor Alzheimer. Het is een lastige ziekte, maar de metafoor maakt het duidelijker.
Het overkomt Anna in Hersensplinters van @vorkfrank. Om de dertigste verjaardag van Stella te vieren hebben Stella, Anna, Kirsten en Cato een weekendje weg geboekt. Het feest begint vrijdagavond met een etentje en wordt vervolgd door een kroegentocht. Anna herinnert zich de eerste kroeg, maar hoe het feestje is verder gegaan en hoe ze thuis zijn gekomen totaal niet. De volgende dag hebben ze alle vier een flinke kater, door de drank maar ook doordat Kirsten wat pilletjes bij zich had.
Als ze langzaam wakker worden, ontdekken ze een man in het bed van Cato, een dode man.... wie is hij en met wie ging hij mee. De vriendinnen doen hun best zich het te herinneren, maar niemand weet wat er is gebeurd. Voor Anna een extra angst, omdat haar vader Alzheimer heeft.
Het verhaal speelt zich grotendeels af op de hotelkamer en bestaat uit veel dialogen tussen de vriendinnen. Dat is echter geen bezwaar, want het was een goed verhaal met een verrassende plottwist op het einde. Wat ik vooral erg mooi vond was de metafoor die gebruikt wordt voor Alzheimer. Het is een lastige ziekte, maar de metafoor maakt het duidelijker.
1
Reageer op deze recensie