Lezersrecensie
Anorexia als onbetrouwbare verteller
2023: 25/70* // 3,25/5⭐️ //
Mijn neiging tot faalangst, perfectionisme en controledwang dienen als een vruchtbare combinatie voor kwetsbaarheid op het gebied van eten. Gekke voeding-gerelateerde gewoontes zijn mijn valkuil en zullen dat waarschijnlijk ook altijd tot een bepaalde mate altijd blijven. Iets wat ik echter ervaren heb, is dat herkenning vinden in verhalen van anderen erg kan helpen deze problematiek beter te begrijpen. In Weerlicht weet Jante Wortel op een heldere en simplistische wijze de Anorexia van haar personage Lea uiteen te schetsen. Met de Noorse bergen op de achtergrond, lezen we over Lea’s strijd tegen de duivel die haar in bezit heeft genomen. Haar onbetrouwbare perspectief leggen haar dwangmatige patronen, opgelegd door deze Anorexia, grillig en onbeschaamd bloot. We lezen hoe deze ziekte de familiedynamiek op een problematische en bedrukkende wijze stuurt, al helemaal wanneer die door een ondoorziende gebeurtenis niet meer de controle in handen heeft.
Mijn stem noem ik altijd “de heks”. Het is zeer waardevol om eraan herinnerd te worden in literatuur dat anderen hetzelfde meemaken als jij en dat jij niet je duivel of heks bent. Ik heb respect voor de durf waarmee Jante dit verhaal op papier heeft weten te zetten, en kijk ernaar uit om haar werk met haar en anderen te bespreken in de boekenclub van de boekenweek.
Gelezen voor de boekenclub van het Boekenweekfestival van uitgeverij Das Mag.
Mijn neiging tot faalangst, perfectionisme en controledwang dienen als een vruchtbare combinatie voor kwetsbaarheid op het gebied van eten. Gekke voeding-gerelateerde gewoontes zijn mijn valkuil en zullen dat waarschijnlijk ook altijd tot een bepaalde mate altijd blijven. Iets wat ik echter ervaren heb, is dat herkenning vinden in verhalen van anderen erg kan helpen deze problematiek beter te begrijpen. In Weerlicht weet Jante Wortel op een heldere en simplistische wijze de Anorexia van haar personage Lea uiteen te schetsen. Met de Noorse bergen op de achtergrond, lezen we over Lea’s strijd tegen de duivel die haar in bezit heeft genomen. Haar onbetrouwbare perspectief leggen haar dwangmatige patronen, opgelegd door deze Anorexia, grillig en onbeschaamd bloot. We lezen hoe deze ziekte de familiedynamiek op een problematische en bedrukkende wijze stuurt, al helemaal wanneer die door een ondoorziende gebeurtenis niet meer de controle in handen heeft.
Mijn stem noem ik altijd “de heks”. Het is zeer waardevol om eraan herinnerd te worden in literatuur dat anderen hetzelfde meemaken als jij en dat jij niet je duivel of heks bent. Ik heb respect voor de durf waarmee Jante dit verhaal op papier heeft weten te zetten, en kijk ernaar uit om haar werk met haar en anderen te bespreken in de boekenclub van de boekenweek.
Gelezen voor de boekenclub van het Boekenweekfestival van uitgeverij Das Mag.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Phine Hazelbag
Gesponsord
Verwacht het onverwachte van Getuige nr.8, de nieuwe rechtbankthriller van Steve Cavanagh met een twist. Wat als de enige getuige nog gestoorder is dan de moordenaar?
Een roman die bijna uit zijn voegen barst van emotie met een prachtige schrijfstijl en onvergetelijke personages, een verhaal dat je telkens weer zult willen herlezen.
In de Spaanse stad vol tegenstellingen slaan twee jeugdvriendinnen de handen ineen om de moord op een stadgenote op te lossen.
