Een diep ontroerend boek

Ik heb het boek in een keer uitgelezen en was er een paar dagen van onder de indruk. Zocht een woord om het verhaal te omschrijven: schrijnend. Ik hield meteen van Elias en zijn kleine broertje Johannes. De rode draad is parentificatie ofwel, een kind dat de ouderrol op zich neemt. Nergens in het boek wordt dit op welke wijze dan ook benoemd. Ook het dreigende geweld sluimert door het verhaal, maar heeft geen woorden nodig om het als lezer te voelen. Dan ontmoet Elias mevrouw Eva, bij haar vindt hij samen met Johannes veiligheid en rust. Fantastisch geschreven!