Lezersrecensie
Dit wil ik weten
Ha, leuk, weer een boek van Barbera van Beukering dacht ik.
Blijkbaar past haar manier van verhalen vertellen en de onderwerpen op dit moment goed bij mijn interesses.
Dit boek schreef ze toen ze 50 werd en een sabattical nam. Je kunt op die leeftijd kiezen om door te gaan op het pad dat je al 20 jaar loopt, of eens nadenken of je nog iets anders zou willen ontwikkelen in je leven.
Daaruit kwam dit mooie document. Barbara verweeft daarin haar eigen levensgeschiedenis door die van een aantal bekende Nederlandse vrouwen, die succesvol zijn.
Je kunt zeggen dat dit een eenzijdig beeld geeft, want niet iedere oude vrouw is hoogopgeleid en heeft de mogelijkheid haar leven in te richten zoals deze dames doen. Toch, met dat in het achterhoofd, geeft dit boek een mooi beeld van ontwikkeling van vrouwen in de eeuw die voorbij is.
Het gaat over ouder worden, zonder het te zijn en neemt je mee in de flow van wat als je op dit moment 50 wordt? Dan heb je bijna nog een half leven voor je. Wat ga je daarmee doen?
Hoe is de rol van de oudere vrouw die midden in het leven staat? Ze gebruiken soms botox, hebben een groot sociaal netwerk en talloze bezigheden.
Ook hun rol als moeder en vrouw komt aan bod, en als oma. Dat sporten moet, wil je geen stram oudje worden! Dat je roken beter kunt laten. Over het laten staan van wijn zijn ze nog niet overtuigd.
Eyeopener vond ik het hoofdstuk: Kat in een vreemd pakhuis. Over de verschuivende rol van harmonieus gezin naar de rol aan de zijlijn als (groot) ouder. Het gezin als ' clubje' is voorgoed voorbij als de kinderen zelfstandig worden. Je staat aan de zijkant van het gezin dat je zelf hebt opgebouwd. Je moet leren aanvaarden dat je niet meer de baas bent in de hierarchische structuur die het gezin is.
Barbara vraagt aan Nelleke Noordervliet of zij het niet ontzettend moeilijk vindt om afstand te nemen. Zij zegt: 'Jawel, maar daar hebben de kinderen niks mee te maken, dat is niet hun zorg, je hoort ze er niet mee lastig te vallen.''Dat merken ze later zelf wel, als zij 70 worden, dan treedt datzelfde proces ook voor hen in werking.''Je moet je kinderen ontlasten te moeten nadenken over hun ouder.'
Kijk dat zijn nog eens wijze woorden om ter harte te nemen. Er is dus nog een heel proces te gaan in de moederrol, boven de 50.
Barbara pakt zo heel wat onderwerpen bij de kop, maar zet ze ook mooi in perspectief van de geschiedenis.
Pioen nov 2022
Blijkbaar past haar manier van verhalen vertellen en de onderwerpen op dit moment goed bij mijn interesses.
Dit boek schreef ze toen ze 50 werd en een sabattical nam. Je kunt op die leeftijd kiezen om door te gaan op het pad dat je al 20 jaar loopt, of eens nadenken of je nog iets anders zou willen ontwikkelen in je leven.
Daaruit kwam dit mooie document. Barbara verweeft daarin haar eigen levensgeschiedenis door die van een aantal bekende Nederlandse vrouwen, die succesvol zijn.
Je kunt zeggen dat dit een eenzijdig beeld geeft, want niet iedere oude vrouw is hoogopgeleid en heeft de mogelijkheid haar leven in te richten zoals deze dames doen. Toch, met dat in het achterhoofd, geeft dit boek een mooi beeld van ontwikkeling van vrouwen in de eeuw die voorbij is.
Het gaat over ouder worden, zonder het te zijn en neemt je mee in de flow van wat als je op dit moment 50 wordt? Dan heb je bijna nog een half leven voor je. Wat ga je daarmee doen?
Hoe is de rol van de oudere vrouw die midden in het leven staat? Ze gebruiken soms botox, hebben een groot sociaal netwerk en talloze bezigheden.
Ook hun rol als moeder en vrouw komt aan bod, en als oma. Dat sporten moet, wil je geen stram oudje worden! Dat je roken beter kunt laten. Over het laten staan van wijn zijn ze nog niet overtuigd.
Eyeopener vond ik het hoofdstuk: Kat in een vreemd pakhuis. Over de verschuivende rol van harmonieus gezin naar de rol aan de zijlijn als (groot) ouder. Het gezin als ' clubje' is voorgoed voorbij als de kinderen zelfstandig worden. Je staat aan de zijkant van het gezin dat je zelf hebt opgebouwd. Je moet leren aanvaarden dat je niet meer de baas bent in de hierarchische structuur die het gezin is.
Barbara vraagt aan Nelleke Noordervliet of zij het niet ontzettend moeilijk vindt om afstand te nemen. Zij zegt: 'Jawel, maar daar hebben de kinderen niks mee te maken, dat is niet hun zorg, je hoort ze er niet mee lastig te vallen.''Dat merken ze later zelf wel, als zij 70 worden, dan treedt datzelfde proces ook voor hen in werking.''Je moet je kinderen ontlasten te moeten nadenken over hun ouder.'
Kijk dat zijn nog eens wijze woorden om ter harte te nemen. Er is dus nog een heel proces te gaan in de moederrol, boven de 50.
Barbara pakt zo heel wat onderwerpen bij de kop, maar zet ze ook mooi in perspectief van de geschiedenis.
Pioen nov 2022
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Pioen
Gesponsord
Als Hyoyoung wordt gevraagd in een brievenwinkel in Seoul te komen werken, realiseert ze zich al snel hoe helend een brief kan zijn. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
