Lezersrecensie
Een meditatieve ruimtereis
Met het plotloze Orbital verlegt Samantha Harvey de grenzen van de roman. Zodoende maakt de vijfde roman van de Engelse schrijfster een goede kans op de Booker Prize 2024.
Orbital volgt een team van zes astronauten aan boord van het internationale ruimtestation, dat het grootste internationale wetenschappelijk project uit de geschiedenis van de ruimtevaart is, gedurende een etmaal, waarin ze zestien keer om de aarde cirkelen. De vertelstructuur, waarin elk hoofdstuk is gewijd aan een halve of hele omloop, benadrukt zowel de schoonheid als de eenzaamheid van het leven in de ruimte. Harvey gaat diep in op het innerlijke leven van iedere astronaut.
Het thema van de roman is de ‘condition humaine.’ Het raadsel van waarom we competitief en agressief zijn, hoewel de idealen van het leven ons voorhouden coöperatief en liefdevol te zijn. Het menselijk tekort dat ons afhoudt van datgene waarnaar we verlangen, waar we van dromen. Onze eindigheid en alles wat ons bedreigt. Ons onstilbare verlangen naar vooruitgang en naar het steeds weer willen verleggen van onze grenzen.
Harvey’s stijl is zowel poëtisch als introspectief. Haar beschrijvingen van de aarde bezien vanuit de ruimte zijn adembenemend en bieden een meditatieve kijk op onze planeet. Orbital is een hoopvol boek dat je aan het denken zet en je nog lang bijblijft.
Orbital volgt een team van zes astronauten aan boord van het internationale ruimtestation, dat het grootste internationale wetenschappelijk project uit de geschiedenis van de ruimtevaart is, gedurende een etmaal, waarin ze zestien keer om de aarde cirkelen. De vertelstructuur, waarin elk hoofdstuk is gewijd aan een halve of hele omloop, benadrukt zowel de schoonheid als de eenzaamheid van het leven in de ruimte. Harvey gaat diep in op het innerlijke leven van iedere astronaut.
Het thema van de roman is de ‘condition humaine.’ Het raadsel van waarom we competitief en agressief zijn, hoewel de idealen van het leven ons voorhouden coöperatief en liefdevol te zijn. Het menselijk tekort dat ons afhoudt van datgene waarnaar we verlangen, waar we van dromen. Onze eindigheid en alles wat ons bedreigt. Ons onstilbare verlangen naar vooruitgang en naar het steeds weer willen verleggen van onze grenzen.
Harvey’s stijl is zowel poëtisch als introspectief. Haar beschrijvingen van de aarde bezien vanuit de ruimte zijn adembenemend en bieden een meditatieve kijk op onze planeet. Orbital is een hoopvol boek dat je aan het denken zet en je nog lang bijblijft.
2
2
Reageer op deze recensie