Lezersrecensie
Tegenpolen op avontuur
Het verhaal speelt zich af in Italië aan het eind van de Tweede Wereldoorlog. Filippo Cavacanti, de hoofdpersoon van 72, is door de overheid (door een vroegere vriend die nu zijn meerdere is) naar het noorden van Italië gestuurd om daar te helpen met het verzendklaar maken van kunstwerken die naar Duitsland moeten worden verscheept van de Nazi’s. Een van deze kunstwerken blijkt een sarcofaag te zijn die hij zelf heeft opgegraven tijdens zijn werkzame leven als archeoloog. Door een speling van het lot ontmoet hij Quintino, een jonge Italiaan die als mecanicien voor de Duitsers moet werken. Ze maken een plan om de schilderijen naar Rome te smokkelen.
Het wordt een avontuurlijke rit door Italië waarbij Filippo steeds versteld staat van de plannen en bravoure van de jonge Quintino. Geholpen door de talenkennis van Filippo (hij spreekt naast Italiaans ook Duits en Engels) komen ze steeds goed weg. Ze logeren in kloosters, verstoppen zich in bossen en krijgen onderweg steeds onverwacht hulp of tegenstand, maar alles lijkt overkomelijk.
Het landschap van Italië wordt mooi beschreven, de weggetjes, het uitzicht, de onbegaanbaarheid van terrein. Daarnaast krijg je af en toe informatie over de tijdspanne. Het verhaal begint ergens in april 1944 en ook D-Day wordt genoemd.
Tijdens de reis belt Filippo af en toe met zijn huismeester en vriend, om te vragen hoe het gaat en vooral hoe het met Nelé zijn kan gaat. Hij hoort verontrustende berichten over de toestand in Rome, dus dat ze niet heel snel opschieten met hun smokkeltocht is niet zo erg.
Gedurende de reis kom je iets meer te weten over Quintino en Filippo, al is het een spaarzame vriendschap zo lijkt het. Filippo vertelt wel het verhaal over de sarcofaag, die “De jongen die met wolken speelde” heet en gevonden in in Volubilis, Marokko.
Ondanks dat Filippo zo zijn bedenkingen heeft bij Quintino, moet hij op blz. 70 toch bekennen dat de jongen alles goed had gepland met een strategische visie en hij hem meer moet vertrouwen. Gelukkig doet hij dat en wordt de reis een goede. Eenmaal terug in Rome blijkt hoe ver de vriendschap van de twee gaat. Dat maakt het wel bijzonder vond ik.
‘De jongen die met wolken speelde’ is een avonturen roman die niet bol staat van de actie, maar van de kleine avonturen. Je wordt er in meegesleept voor het enthousiasme van Quintino en de terughoudendheid bam Filippo. Een mooi verhaal over een aspect van de Tweede Wereldoorlog waar ik nog niet eerder over gelezen had, de kunstroof.
Ook dit boek van Faggiani is weer een aanrader!
Het wordt een avontuurlijke rit door Italië waarbij Filippo steeds versteld staat van de plannen en bravoure van de jonge Quintino. Geholpen door de talenkennis van Filippo (hij spreekt naast Italiaans ook Duits en Engels) komen ze steeds goed weg. Ze logeren in kloosters, verstoppen zich in bossen en krijgen onderweg steeds onverwacht hulp of tegenstand, maar alles lijkt overkomelijk.
Het landschap van Italië wordt mooi beschreven, de weggetjes, het uitzicht, de onbegaanbaarheid van terrein. Daarnaast krijg je af en toe informatie over de tijdspanne. Het verhaal begint ergens in april 1944 en ook D-Day wordt genoemd.
Tijdens de reis belt Filippo af en toe met zijn huismeester en vriend, om te vragen hoe het gaat en vooral hoe het met Nelé zijn kan gaat. Hij hoort verontrustende berichten over de toestand in Rome, dus dat ze niet heel snel opschieten met hun smokkeltocht is niet zo erg.
Gedurende de reis kom je iets meer te weten over Quintino en Filippo, al is het een spaarzame vriendschap zo lijkt het. Filippo vertelt wel het verhaal over de sarcofaag, die “De jongen die met wolken speelde” heet en gevonden in in Volubilis, Marokko.
Ondanks dat Filippo zo zijn bedenkingen heeft bij Quintino, moet hij op blz. 70 toch bekennen dat de jongen alles goed had gepland met een strategische visie en hij hem meer moet vertrouwen. Gelukkig doet hij dat en wordt de reis een goede. Eenmaal terug in Rome blijkt hoe ver de vriendschap van de twee gaat. Dat maakt het wel bijzonder vond ik.
‘De jongen die met wolken speelde’ is een avonturen roman die niet bol staat van de actie, maar van de kleine avonturen. Je wordt er in meegesleept voor het enthousiasme van Quintino en de terughoudendheid bam Filippo. Een mooi verhaal over een aspect van de Tweede Wereldoorlog waar ik nog niet eerder over gelezen had, de kunstroof.
Ook dit boek van Faggiani is weer een aanrader!
2
Reageer op deze recensie