Lezersrecensie
Mom is gone
Je valt meteen met de deur in huis als je begint te lezen in dit boek. Netty heeft een afscheidsbrief geschreven voor Bart waarin ze zegt dat ze hem gaat verlaten. Vragen alom, want waarom laat een moeder haar kind achter en komt ze niet terug… Dat is in een notendop het verhaal van dit boek.
Voor een boek van een Bekende Nederlander viel dit me niet tegen. Het verhaal zit goed in elkaar. Er is veel afwisseling, korte hoofdstukken en langzaam maar zeker vallen de stukjes allemaal op zijn plaats.
Het boek begint met Bart die een brief van Netty leest, waardoor je als lezer (en als Bart) meteen met allerlei vragen zit. Daarna lees je een stuk vanuit Netty, waardoor je haar een beetje leert kennen. En als lezer weer je daardoor meer dan Bart. Het enige minpuntje is dat op de voorkant staat dat de zoon zijn verdwenen moeder gaat zoeken, maar dat gaat hij pas halverwege het boek doen. Tot die tijd is hij een jaar of 4 en daarna wordt er een sprong in de tijd gemaakt. Prima voor de context, maar zet het dan niet zo groot op het boek. Anyway, in het heden gebeurt er eigenlijk heel veel in korte tijd, waardoor het verhaal zijn vaart blijft houden. Door de vele plottwists kwam het eind toch nog onverwacht (alhoewel ik halverwege het boek deze optie wel had bedacht, maar daar weer vanaf was gestapt door allerlei andere ontwikkelingen).
Politieagent Maya speelt in het verleden en in het heden een rol van betekenis. In het heden als startend agent en nu als oude rot in het vak.
Ook Corona speelt nog een rol in dit boek, op een dramatische manier ook. Je kunt je al bijna niet meer voorstellen hoe groot de paniek was in het begin van de pandemie.
Ik heb me een paar uurtjes goed vermaakt met dit boek, maar het blijft niet echt hangen. Goed vakantieboek dus eigenlijk! En ja, ik zal een volgend boek van Dittrich eerder oppakken nu ik dit boek heb gelezen, want hij kan wel schrijven.
Oh, en de voorkant snap ik niet helemaal… maar dat zal aan mij liggen. Ik had het boek ook nooit opgepakt als ik het niet had mogen lezen via thrillzone.
Voor een boek van een Bekende Nederlander viel dit me niet tegen. Het verhaal zit goed in elkaar. Er is veel afwisseling, korte hoofdstukken en langzaam maar zeker vallen de stukjes allemaal op zijn plaats.
Het boek begint met Bart die een brief van Netty leest, waardoor je als lezer (en als Bart) meteen met allerlei vragen zit. Daarna lees je een stuk vanuit Netty, waardoor je haar een beetje leert kennen. En als lezer weer je daardoor meer dan Bart. Het enige minpuntje is dat op de voorkant staat dat de zoon zijn verdwenen moeder gaat zoeken, maar dat gaat hij pas halverwege het boek doen. Tot die tijd is hij een jaar of 4 en daarna wordt er een sprong in de tijd gemaakt. Prima voor de context, maar zet het dan niet zo groot op het boek. Anyway, in het heden gebeurt er eigenlijk heel veel in korte tijd, waardoor het verhaal zijn vaart blijft houden. Door de vele plottwists kwam het eind toch nog onverwacht (alhoewel ik halverwege het boek deze optie wel had bedacht, maar daar weer vanaf was gestapt door allerlei andere ontwikkelingen).
Politieagent Maya speelt in het verleden en in het heden een rol van betekenis. In het heden als startend agent en nu als oude rot in het vak.
Ook Corona speelt nog een rol in dit boek, op een dramatische manier ook. Je kunt je al bijna niet meer voorstellen hoe groot de paniek was in het begin van de pandemie.
Ik heb me een paar uurtjes goed vermaakt met dit boek, maar het blijft niet echt hangen. Goed vakantieboek dus eigenlijk! En ja, ik zal een volgend boek van Dittrich eerder oppakken nu ik dit boek heb gelezen, want hij kan wel schrijven.
Oh, en de voorkant snap ik niet helemaal… maar dat zal aan mij liggen. Ik had het boek ook nooit opgepakt als ik het niet had mogen lezen via thrillzone.
1
Reageer op deze recensie