Een mooi en wondervol Fantasy boek

Je volg de avonturen van Zam de Fikser, de probleemoplosser van de magister Sadusin. Het verhaal begint al goed, met dat Zam zijn vege lijf moet redden als hij op wordt opgehesen met een strop om zijn nek. Maar zoals het Zam betaamd weet hij zich niet geheel ongeschonden er weer uit te redden. Nu met een meester rijker, de ijzer magiër Micander, en gebonden met een ijzeren ring gaat hij op zoek naar de legende van de Wolvin met haar zeven welpen. Onderweg krijgt hij hulp van Duny, de dochter van droommagiër Mandrahinasha. Op zijn zoektocht door fabelachtige landen met de meest wonderlijke volkeren en monsters ondervind hij tegenslag na tegenslag, maar komt hij ook meer te weten over zijn afkomst en wat zijn ultieme taak is als Fikser.
Een tweede verhaallijn, over de jeugd van Zam, die als vondeling is gevonden, is verweven met het verhaal van de zoektocht van de oudere Zam. Je ziet hoe Zam opgroeit in erbarmelijke omstandigheden bij zijn pleegouders. Hoe hij de eerste klussen doet als Fikser voor magister Sadusin en geluk vind bij een nieuwe pleegouder en dat ook weer verliest.
Langzaam brengt Peter de twee verhaallijnen bij elkaar en zo ontstaat een spannend einde, want Zam blijkt de spil te zijn om de wereld te redden.
Ik heb dit boek met plezier gelezen. Peter heeft een mooie en fantasierijke wereld opgebouwd, bevolkt met de vreemdste volkeren en wonderlijkste personen. Zelfs zijn zelfgemaakte stad Amosa, die ik bij hem thuis heb mogen aanschouwen, heeft een plekje gevonden in dit boek. Het verhaal heeft de sfeer van de Fantasy uit de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw. Het deed mij denken aan de boeken van Jack Vance en de vroege werken van Tanith Lee. Zam heeft wel wat weg van Cugel.
Verwacht geen grote veldslagen of bloedige intriges aan het hof, zoals we heden ten dagen zo veel tegen komen, maar een degelijk in elkaar gezet verhaal in een wonderlijke wereld vol magische zaken. Peter is een rasverteller. Hij weet je in het verhaal te zuigen en ja verwonderd achter te laten als je het boek weglegt. En verder wat ik ook graag zie, er zit subtiele humor in het boek. Een paar voorbeelden. De jeugdige Zam zit er eventjes doorheen als Fikser en gaat op een boerenhoeve werken, waar hij mest schept uit een schuur. Maar de schuur is bewoond door een stalgnoom die het maar niets vind dat de mest uit zijn schuur wordt gehaald. En elke avond brengt de gnoom, al foeterend, de mest weer terug en het maakt niet uit dat Zam de mestbalen als slaapplaats gebruikt. Ook de gnomen die werken voor de magiër Fatoshka brengen menig humor in het verhaal, want deze gnomen zijn verzot op poetsen van zilver en dat doen ze altijd en overal, want het maakt ze gelukkig, en het maakt niet uit of de wereld rondom hun instort en vergaat.
Het is een boek geworden die niet iedereen zal aanspreken, maar als je van avontuur houd, van een puzzel hoe het verhaal in elkaar steekt, van een goed uitgebouwde Fantasy wereld met een verhaal die je blijft boeien en tot een spannende climax komt is dit een aanrader voor je.