Tof tweede deel, maar niet vernieuwend

Na het spannende avontuur van ‘Thieves’ Gambit’ keert Kayvion Lewis terug met ‘De perfecte overval‘, het tweede en laatste deel van deze duologie.

We pikken het verhaal zes maanden na het eerste boek op en volgen opnieuw Ross Quest, die zich inmiddels in de verraderlijke wereld van de Organisatie bevindt.

Dit keer is de inzet niet alleen haar leven, maar ook haar familie. En dit terwijl ze opnieuw tegenover Devroe Kenzie komt te staan. Voeg daar een machtsstrijd en een nieuwe, gevaarlijke opdracht aan toe en je hebt opnieuw een vlot geschreven en avontuurlijk verhaal.

Kayvion Lewis weet haar sterke punten uit het eerste boek vast te houden: de schrijfstijl is beeldend, snel en meeslepend. Geen ellenlange beschrijvingen, maar scherpe dialogen en actievolle scènes die je moeiteloos door het verhaal trekken.

Ook met de opbouw van de spanning zit het goed. De “dreiging” blijft voelbaar en Ross’ uitdagingen houden je geboeid. Toch mist ‘De perfecte overval‘ de verrassende wendingen van het eerste deel.

Waar ‘Thieves’ Gambit’ een originele insteek had en constant wist te verrassen, voelt dit tweede deel soms als een herhaling. Spannend, maar niet vernieuwend.

Een van de grote pluspunten van deze duologie blijven de personages. Ze zijn stuk voor stuk uniek en hebben een eigen karakter. Bovendien zijn de personages divers en daar houd ik van!

De dynamiek tussen Ross en Devroe is interessant: hun relatie zit vol spanning en wederzijds wantrouwen, maar er is ook een zekere chemie die goed is uitgewerkt.

Toch had er qua karakterontwikkeling net wat meer uitgewerkt mogen worden. De personages blijven soms wat op de oppervlakte, en ik had af en toe echt behoefte aan iets meer diepgang.

Net als in het eerste boek zijn thema’s als familie, vertrouwen en vriendschap duidelijk aanwezig. Liefde speelt een rol, maar krijgt niet de overhand.

Hoewel ‘De perfecte overval‘ zeker enkele leuke plottwists bevat, mist het wel iets ten opzichte van het eerste boek. De competitie, de intriges en de overvallen zijn vermakelijk, maar voelen minder origineel aan. Dat neemt niet weg dat het een leuk en afgerond verhaal is!

Ik ben heel benieuwd waar Kayvion ons in de toekomst mee gaat verrassen.

Conclusie
‘De perfecte overval‘ is een tof slotstuk van de Thieves’ Gambit-duologie.

Het boek is snel, spannend en gevuld met intrigerende personages. Hoewel het niet de vernieuwing en verrassingen van het eerste boek evenaart, blijft het een heerlijk boek!

Een aanrader voor iedereen die houdt van slimme dieven, dubbele agenda’s en een vleugje romantiek.