Cozy fantasy met uniek personage

Heather Fawcett’s ‘Emily Wildes encyclopedie der feeën’ is een fantasyroman die academisch onderzoek combineert met de magie van folklore.

Geschreven als een dagboek geeft het boek een inkijkje in het leven en werk van Dr. Emily Wilde, een sociaal onhandige Cambridge-wetenschapper die haar leven heeft gewijd aan de studie van feeën.

Emily reist af naar het afgelegen, met sneeuw bedekte dorpje Hrafnsvik. Haar doel? Het feeënvolk te bestuderen en dan met name het nog onontdekte feeënvolk.

Haar onderzoek wordt al snel verstoord door de komst van haar charmante en academische rivaal, Wendell Bambleby. Wat begint als een wetenschappelijke expeditie, ontwikkelt zich langzaam tot een verhaal met gevaar, magie en onverwachte romantiek.

Ik moet bekennen dat ik moeilijk in het verhaal kwam. Omdat het is geschreven als dagboek, lezen we alles vanuit Emily.

En Emily vond ik in eerste instantie niet zo’n leuk personage. Ze was nogal egoïstisch als je het mij vraagt.

Gaandeweg vallen er verschillende zaken op hun plaats en doordat je haar leert kennen middels haar dagboek, wordt veel duidelijk.

Heather heeft wat mij betreft dan ook (uiteindelijk) een interessant personage neergezet dat in haar doen en laten uniek is.

Emily Wilde is een ander soort personage dan je vaak tegenkomt in fantasy verhalen. Haar introverte en analytische karakter zorgt ervoor dat ze op andere vlakken verre van perfect is.

We zien Emily gedurende het verhaal verbinding maken met de mensen om haar heen en we zien haar leren om empathie te tonen. Heather heeft wat mij betreft dus zeker aandacht besteedt aan de ontwikkeling van Emily.

Wendell Bambleby is charismatisch, flamboyant en mysterieus. Ik sloot hem zelf meteen in mijn hart. Hij is een perfecte tegenpool voor Emily’s serieuze voorkomen. Hun dynamiek is heerlijk, met scherpe gesprekken en een onderhuidse spanning die langzaam verandert in oprechte genegenheid.

In het dagboek van Emily weet hij een aantal keer een stukje van zijn verhaal te vertellen en dat was verfrissend.

De inwoners van Hrafnsvik en de feeën zelf voegen extra elementen toe aan het verhaal. Deze feeën zijn niet de vriendelijke wezentjes uit sprookjes, maar duisterder.

Persoonlijk had ik graag meer world building gezien en meer uitwerking wat betreft de feeën. Het dagboek van Emily en de feeënwereld waren niet helemaal in balans.

Wat mij betreft was het zelfs passend geweest als Heather Fawcett een illustrator in de arm had genomen om het ‘encyclopedie gevoel’ te ondersteunen met illustraties van feeën.

Fawcett’s schrijfstijl is beeldend en sfeervol. Ze weet de ijzige landschappen van Hrafnsvik en de mysterieuze feeënwereld goed te vangen.

Hoewel ik niet heel erg fan ben van het dagboekperspectief, trekt het je als lezer wel Emily’s gedachten in.

Ondanks dat er een lichte spanning aanwezig is, was het niet de spanning waarop ik hoopte. Ik had gehoopt op wat duisterdere aspecten.

Desalniettemin was het een sfeervol verhaal en ben ik benieuwd naar het tweede deel.

Conclusie
‘Emily Wildes encyclopedie der feeën‘ is een sfeervolle mix van fantasy, folklore en luchtige romantiek.

Eerlijk is eerlijk, mijn beoordeling kwam halverwege het boek uit op drie sterren. Maar de gebeurtenissen die na de eerste helft volgden, hebben mij doen besluiten er nog één bij te geven.

Heather Fawcett heeft een magisch verhaal geschreven, gevuld met humor en een vleugje gevaar.

Het hoofdpersonage was voor mij even wennen, maar zodra alles op zijn plek begon te vallen, werd duidelijk dat Heather wel degelijk een doel met haar had.

Miste ik de spanning en wilde ik ook meer world building? Zeker. Maar het is wel een fijne cosy fantasy voor wat uurtjes leesplezier.