Lezersrecensie
Tijdloze en fascinerende klassieker!
William Golding vroeg zich lang geleden af, wat er zou gebeuren als een groep jonge jongens zouden stranden op een onbewoond eiland zonder volwassenen.
Hij wilde een verhaal schrijven vanuit de gedachten en gedragingen van deze jongens die, uiteraard, nog volop in ontwikkeling zijn.
‘Lord of the flies‘ was geboren en zeventig jaar geleden debuteerde hij met dit boek.
Wat begint als een spannend avontuur, mondt echter uit in een nachtmerrie.
William Golding begint direct in het verhaal en laat ons kennismaken met twee van de betrokken jongens, Piggy en Ralph.
Hoe de jongens exact op het eiland terecht zijn gekomen wordt vooral tussen de regels door benoemd, maar Golding focust zich hier zeker niet op.
Iets wat ik persoonlijk krachtig vond, omdat hij hiermee direct tot de kern komt en hier ook blijft.
William Golding heeft zich naar mijn idee behoorlijk goed ingeleefd in de jongere doelgroep. In zijn schrijfwijze is dit te herkennen aan de spreektaal van de jongens.
Uiteraard is deze wijze van schrijven gecombineerd met de prachtige bewoordingen van Golding wanneer hij omgeving en gebeurtenissen beschrijft.
Wat in eerste instantie voelt als een spannend jongensboek, voelt al snel als een soort thriller met een bizarre twist.
Ik voelde mij als lezer heel erg betrokken bij de jongens in dit verhaal en we zien een duidelijke scheidingslijn ontstaan tussen rede en een soort van krankzinnigheid. Fascinerend.
Wie tussen de regels door durft te lezen en ook nog eens het vermogen bezit om na te denken over wat je gelezen hebt, komt snel tot de ontdekking dat deze tijdloze literaire parel ons iets meegeeft.
Want wat zou jij doen? Hoe zou jij in deze situatie handelen?
Dat William Golding voor deze doelgroep koos, vind ik daarom nog interessanter. Zeker gezien de ontwikkeling die jongeren doormaken in deze leeftijdscategorie.
Het einde van dit verhaal bevat een ontnuchterende kijk op het geheel en geeft het verhaal net dat beetje extra drama waardoor het nog lang na het lezen blijft hangen.
Conclusie
‘Lord of the Flies‘ van William Golding is een verkenning van de menselijke natuur en de duisternis die daarin schuilt.
Gestrand op een onbewoond eiland vervalt een groep jongens in chaos terwijl ze de beschaving achter zich laten. Zonder begeleiding van volwassen komen hun oerinstincten naar voren, wat hun angstaanjagende capaciteit voor wreedheid en geweld onthult.
Golding toont op meesterlijke wijze aan hoe snel orde kan omslaan in chaos en daagt onze overtuigingen over de natuurlijke goedheid van de mens uit. Oprecht fascinerend!
Een meeslepende en tijdloze leeservaring die nog lang na de laatste pagina blijft hangen.
Hij wilde een verhaal schrijven vanuit de gedachten en gedragingen van deze jongens die, uiteraard, nog volop in ontwikkeling zijn.
‘Lord of the flies‘ was geboren en zeventig jaar geleden debuteerde hij met dit boek.
Wat begint als een spannend avontuur, mondt echter uit in een nachtmerrie.
William Golding begint direct in het verhaal en laat ons kennismaken met twee van de betrokken jongens, Piggy en Ralph.
Hoe de jongens exact op het eiland terecht zijn gekomen wordt vooral tussen de regels door benoemd, maar Golding focust zich hier zeker niet op.
Iets wat ik persoonlijk krachtig vond, omdat hij hiermee direct tot de kern komt en hier ook blijft.
William Golding heeft zich naar mijn idee behoorlijk goed ingeleefd in de jongere doelgroep. In zijn schrijfwijze is dit te herkennen aan de spreektaal van de jongens.
Uiteraard is deze wijze van schrijven gecombineerd met de prachtige bewoordingen van Golding wanneer hij omgeving en gebeurtenissen beschrijft.
Wat in eerste instantie voelt als een spannend jongensboek, voelt al snel als een soort thriller met een bizarre twist.
Ik voelde mij als lezer heel erg betrokken bij de jongens in dit verhaal en we zien een duidelijke scheidingslijn ontstaan tussen rede en een soort van krankzinnigheid. Fascinerend.
Wie tussen de regels door durft te lezen en ook nog eens het vermogen bezit om na te denken over wat je gelezen hebt, komt snel tot de ontdekking dat deze tijdloze literaire parel ons iets meegeeft.
Want wat zou jij doen? Hoe zou jij in deze situatie handelen?
Dat William Golding voor deze doelgroep koos, vind ik daarom nog interessanter. Zeker gezien de ontwikkeling die jongeren doormaken in deze leeftijdscategorie.
Het einde van dit verhaal bevat een ontnuchterende kijk op het geheel en geeft het verhaal net dat beetje extra drama waardoor het nog lang na het lezen blijft hangen.
Conclusie
‘Lord of the Flies‘ van William Golding is een verkenning van de menselijke natuur en de duisternis die daarin schuilt.
Gestrand op een onbewoond eiland vervalt een groep jongens in chaos terwijl ze de beschaving achter zich laten. Zonder begeleiding van volwassen komen hun oerinstincten naar voren, wat hun angstaanjagende capaciteit voor wreedheid en geweld onthult.
Golding toont op meesterlijke wijze aan hoe snel orde kan omslaan in chaos en daagt onze overtuigingen over de natuurlijke goedheid van de mens uit. Oprecht fascinerend!
Een meeslepende en tijdloze leeservaring die nog lang na de laatste pagina blijft hangen.
1
Reageer op deze recensie