Lezersrecensie
Indrukwekkend. Dit boek blijft je bij
Tom Veldhuijzen is journalist en podcastmaker en voor zijn werk bezocht hij al meerdere malen verschillende TBS- instellingen.
Tijdens deze bezoeken maakte hij contact met verschillende patiënten en medewerkers wat hem een interessant kijkje achter de schermen opleverde.
Zoveel verhalen van zoveel verschillende mensen. Verhalen die ook belangrijk zijn om te vertellen, omdat de “gewone” burger vaak geen weet heeft van wat zich daadwerkelijk achter de schermen afspeelt en toch wel heel erg snel met hun oordeel klaar staan.
In ‘Wat ging er in ze om‘ vinden we allereerst een woord vooraf van Tom zelf waarin hij uitlegt hoe en waarom dit boek tot stand is gekomen.
Niet geheel onbelangrijk denk ik, want mogelijk zullen er mensen zijn die meteen denken: ‘Waarom moeten we die mensen in de TBS een podium geven?’.
In dit boek vinden we vijf intense verhalen. Vijf verhalen van TBS- patiënten die om verschillende redenen TBS opgelegd hebben gekregen. En natuurlijk verschillende achtergronden hebben.
Het is goed om te weten dat Tom Veldhuijzen in zijn voorwoord aangeeft dat zowel namen als plaatsen, en soms sommige gebeurtenissen, verzonnen zijn. Dit om de privacy van daders en slachtoffers te beschermen.
Uiteraard kunnen we er als lezer van uitgaan dat de grote life events die de rode draad vormen in deze verhalen wel kloppen. Het is natuurlijk nog steeds waargebeurd.
De vijf verhalen in dit boek zijn allemaal verschillend. Wat echter direct opvalt, is dat hoe je het ook went of keert, alle daders een nogal behoorlijke valse start hebben gehad in het leven.
Tom duikt namelijk ook, voor zover mogelijk, het verleden in van deze daders.
Hoe zijn zij opgegroeid en in welke mate heeft dit mogelijk bijgedragen aan de verschrikkelijke daad waarvoor ze later zijn veroordeeld?
Dit is overigens absoluut niet bedoeld om de verschrikkelijke daden goed te praten. Verre van dat zelfs.
Maar het biedt de lezer wel inzichten in hoe bepaalde problematieken ontstaan en welke gebeurtenissen daarop kunnen volgen.
Ieder verhaal was uniek. En ieder verhaal heeft mij op de één of andere manier enorm geraakt.
‘Wat ging er in ze om‘ leest bijna weg als een “spannend” boek. Des te meer komt het binnen als je beseft dat dit echt gebeurd is.
Als mensen hebben we vaak snel een oordeel klaar, zonder ons te verdiepen in een ander. Dit komt in dit boek heel duidelijk naar voren.
Het verhaal van ‘Barry‘ heeft mij denk ik het meest geraakt. Een man die er vrijwillig voor koos om op de long stay afdeling van een TBS- kliniek te verblijven, omdat hij zichzelf nooit meer een plek in de maatschappij gunde.
Hij heeft geboet voor zijn misdaad, maar kon zijn eigen jeugd en zijn trauma’s niet onder ogen komen.
Het is zowel schrijnend als een soort van fascinerend om dieper in iemands verhaal te duiken. Want wat maakt iemand? En in hoeverre kan iemand geholpen worden en terugkeren in de maatschappij?
Hoe het verhaal van ‘Barry‘ uiteindelijk is afgelopen? Ik kan je alleen maar aanbevelen dit boek te lezen. Want het is het absoluut waard.
Dit boeiende boek sluit af met een nawoord van Tom Veldhuijzen en een nawoord van Hyacinthe van Bussel (Directeur Forensische zorgaanbieder Rooyse Wissel en voorzitter TBS Nederland).
Tevens vinden we aan het einde van het boek nog een aantal pagina’s die ik persoonlijk als zeer nuttig heb ervaren.
Dit zijn veelgestelde vragen over TBS en de antwoorden zijn zeer informatief en helder.
Conclusie
‘De scheidslijn tussen dader en slachtoffer kan flinterdun zijn’.
Deze quote zegt wat mij betreft alles over de inhoud van dit boek.
De verhalen zijn geen verheerlijking, geen excuus, maar wel een inkijkje achter de schermen en in het leven van de mens achter de verschrikkelijke daad.
Alle vijf de verhalen in ‘Wat ging er in ze om‘ hebben mij geraakt. Maar bovenal hebben zij mij weer eens pijnlijk duidelijk gemaakt dat er altijd meer achter een verhaal zit.
Oordelen en veroordelen is altijd makkelijk voor een buitenstaander. Ik ben van mening dat we daar eens goed op mogen letten als we niet alle informatie tot onze beschikking hebben.
Daarnaast ben ik na het lezen van dit boek ook absoluut onder de indruk van de zware en lastige taak die de medewerkers en behandelaars hebben binnen deze tak van de zorg in Nederland. Ik heb hier onwijs veel respect voor.
Wat mij betreft is dit boek absoluut een aanrader!
Tijdens deze bezoeken maakte hij contact met verschillende patiënten en medewerkers wat hem een interessant kijkje achter de schermen opleverde.
Zoveel verhalen van zoveel verschillende mensen. Verhalen die ook belangrijk zijn om te vertellen, omdat de “gewone” burger vaak geen weet heeft van wat zich daadwerkelijk achter de schermen afspeelt en toch wel heel erg snel met hun oordeel klaar staan.
In ‘Wat ging er in ze om‘ vinden we allereerst een woord vooraf van Tom zelf waarin hij uitlegt hoe en waarom dit boek tot stand is gekomen.
Niet geheel onbelangrijk denk ik, want mogelijk zullen er mensen zijn die meteen denken: ‘Waarom moeten we die mensen in de TBS een podium geven?’.
In dit boek vinden we vijf intense verhalen. Vijf verhalen van TBS- patiënten die om verschillende redenen TBS opgelegd hebben gekregen. En natuurlijk verschillende achtergronden hebben.
Het is goed om te weten dat Tom Veldhuijzen in zijn voorwoord aangeeft dat zowel namen als plaatsen, en soms sommige gebeurtenissen, verzonnen zijn. Dit om de privacy van daders en slachtoffers te beschermen.
Uiteraard kunnen we er als lezer van uitgaan dat de grote life events die de rode draad vormen in deze verhalen wel kloppen. Het is natuurlijk nog steeds waargebeurd.
De vijf verhalen in dit boek zijn allemaal verschillend. Wat echter direct opvalt, is dat hoe je het ook went of keert, alle daders een nogal behoorlijke valse start hebben gehad in het leven.
Tom duikt namelijk ook, voor zover mogelijk, het verleden in van deze daders.
Hoe zijn zij opgegroeid en in welke mate heeft dit mogelijk bijgedragen aan de verschrikkelijke daad waarvoor ze later zijn veroordeeld?
Dit is overigens absoluut niet bedoeld om de verschrikkelijke daden goed te praten. Verre van dat zelfs.
Maar het biedt de lezer wel inzichten in hoe bepaalde problematieken ontstaan en welke gebeurtenissen daarop kunnen volgen.
Ieder verhaal was uniek. En ieder verhaal heeft mij op de één of andere manier enorm geraakt.
‘Wat ging er in ze om‘ leest bijna weg als een “spannend” boek. Des te meer komt het binnen als je beseft dat dit echt gebeurd is.
Als mensen hebben we vaak snel een oordeel klaar, zonder ons te verdiepen in een ander. Dit komt in dit boek heel duidelijk naar voren.
Het verhaal van ‘Barry‘ heeft mij denk ik het meest geraakt. Een man die er vrijwillig voor koos om op de long stay afdeling van een TBS- kliniek te verblijven, omdat hij zichzelf nooit meer een plek in de maatschappij gunde.
Hij heeft geboet voor zijn misdaad, maar kon zijn eigen jeugd en zijn trauma’s niet onder ogen komen.
Het is zowel schrijnend als een soort van fascinerend om dieper in iemands verhaal te duiken. Want wat maakt iemand? En in hoeverre kan iemand geholpen worden en terugkeren in de maatschappij?
Hoe het verhaal van ‘Barry‘ uiteindelijk is afgelopen? Ik kan je alleen maar aanbevelen dit boek te lezen. Want het is het absoluut waard.
Dit boeiende boek sluit af met een nawoord van Tom Veldhuijzen en een nawoord van Hyacinthe van Bussel (Directeur Forensische zorgaanbieder Rooyse Wissel en voorzitter TBS Nederland).
Tevens vinden we aan het einde van het boek nog een aantal pagina’s die ik persoonlijk als zeer nuttig heb ervaren.
Dit zijn veelgestelde vragen over TBS en de antwoorden zijn zeer informatief en helder.
Conclusie
‘De scheidslijn tussen dader en slachtoffer kan flinterdun zijn’.
Deze quote zegt wat mij betreft alles over de inhoud van dit boek.
De verhalen zijn geen verheerlijking, geen excuus, maar wel een inkijkje achter de schermen en in het leven van de mens achter de verschrikkelijke daad.
Alle vijf de verhalen in ‘Wat ging er in ze om‘ hebben mij geraakt. Maar bovenal hebben zij mij weer eens pijnlijk duidelijk gemaakt dat er altijd meer achter een verhaal zit.
Oordelen en veroordelen is altijd makkelijk voor een buitenstaander. Ik ben van mening dat we daar eens goed op mogen letten als we niet alle informatie tot onze beschikking hebben.
Daarnaast ben ik na het lezen van dit boek ook absoluut onder de indruk van de zware en lastige taak die de medewerkers en behandelaars hebben binnen deze tak van de zorg in Nederland. Ik heb hier onwijs veel respect voor.
Wat mij betreft is dit boek absoluut een aanrader!
2
Reageer op deze recensie