Lezersrecensie
Jeugdhorror met sfeervolle setting!
In ‘Wie het laatst lacht’ volgen we het verhaal van Zoë, een tiener die de hoofdrol heeft in de bekende en griezelige jeugdserie ‘Screamers‘.
Er is een winactie waarbij fans van de show zich kunnen aanmelden om een rol te winnen in één van de laatste afleveringen van het seizoen.
De drie gelukkige winnaars, Sai, Jason en Aaliyah, reizen samen met Zoë af naar het verlaten pretpark Pennyland waar de opnames van de aflevering zullen plaatsvinden.
Daar aangekomen blijkt al vlug dat het verlaten pretpark, dat op de nominatie staat om gerestaureerd en heropend te worden, duistere geheimen herbergt…
Het verhaal in dit nieuwste Horrorland boek is volledig geschreven vanuit het personage van Zoë.
Het wordt meteen duidelijk dat, hoe leuk ze het ook vindt om te acteren, ze eigenlijk enorm snakt naar een normaal leven waarin ze normale tienerdingen kan doen.
Gelukkig vindt ze nieuwe vriendschappen in de winnaars van de winactie en samen met hen acteren voelt als een avontuur.
Hoewel Joel A. Sutherland absoluut een zeer fijne schrijfstijl heeft, bleef ik tijdens het lezen het gevoel houden dat ik wat dingen miste.
Voor een jonge lezer is hij beeldend genoeg en zeker niet langdradig. Het verhaal leest daardoor vlot weg en er gebeurt in principe voldoende om de aandacht goed bij het verhaal te kunnen houden.
In mijn ogen had het verhaal hier en daar ietsjes uitgebreider en spannender gemogen.
Doordat de personages vrij kort en bondig worden omschreven, en er wat snel over enkele gevoelens en gedachten heen werd gestapt, kon ik moeilijk een connectie krijgen. Iets wat je wel verwacht in een jeugdboek wanneer we het hebben over herkenning.
Dit zelfde gold ook voor het verhaal. Het voelde kort en bondig waardoor de spanning niet helemaal lekker op gang kwam.
Op de momenten dat er iets spannends stond te gebeuren, ging het zo snel dat de spanning vrijwel meteen weer afgezwakt werd.
Soms leek het of Joel het verhaal niet ‘te’ spannend wilde maken voor de lezer.
Kinderen kunnen meer hebben dan we denken en dit boek had echt iets meer en iets gedetailleerdere spanning mogen bevatten.
Het idee is echter fantastisch: een verlaten attractiepark, een lugubere geschiedenis, een verschrikkelijke clown die lijkt op Pennywise… En ik heb zeker wel genoten van het totale plaatje!
Het einde was iets te abrupt als je het mij vraagt.
Met een iets uitgebreidere uitwerking en verdieping, was de opbouw aan spanning naar mijn mening beter tot zijn recht gekomen.
Desalniettemin is het wat mij betreft wel een fijne toevoeging aan deze serie!
Conclusie
Ondanks wat aandachtspuntjes vanuit mijn kant, was mijn kennismaking met Joel A. Sutherland wel positief.
Hij heeft een interessant verhaal weten te scheppen met een toffe setting.
Ik zie wat hij wilde bereiken met ‘Wie het laatst lacht‘, alleen is hij er voor mijn gevoel niet helemaal in geslaagd qua uitwerking.
Iets te kort en te bondig om de spanning goed op te bouwen, vast te houden en tot een climax te laten komen. Ook miste ik de connectie met de personages.
Wel leest het verhaal lekker vlot weg en heb ik oprecht genoten van het totaalplaatje.
Het heeft mij zeker nieuwsgierig gemaakt naar andere boeken van Joel!
Er is een winactie waarbij fans van de show zich kunnen aanmelden om een rol te winnen in één van de laatste afleveringen van het seizoen.
De drie gelukkige winnaars, Sai, Jason en Aaliyah, reizen samen met Zoë af naar het verlaten pretpark Pennyland waar de opnames van de aflevering zullen plaatsvinden.
Daar aangekomen blijkt al vlug dat het verlaten pretpark, dat op de nominatie staat om gerestaureerd en heropend te worden, duistere geheimen herbergt…
Het verhaal in dit nieuwste Horrorland boek is volledig geschreven vanuit het personage van Zoë.
Het wordt meteen duidelijk dat, hoe leuk ze het ook vindt om te acteren, ze eigenlijk enorm snakt naar een normaal leven waarin ze normale tienerdingen kan doen.
Gelukkig vindt ze nieuwe vriendschappen in de winnaars van de winactie en samen met hen acteren voelt als een avontuur.
Hoewel Joel A. Sutherland absoluut een zeer fijne schrijfstijl heeft, bleef ik tijdens het lezen het gevoel houden dat ik wat dingen miste.
Voor een jonge lezer is hij beeldend genoeg en zeker niet langdradig. Het verhaal leest daardoor vlot weg en er gebeurt in principe voldoende om de aandacht goed bij het verhaal te kunnen houden.
In mijn ogen had het verhaal hier en daar ietsjes uitgebreider en spannender gemogen.
Doordat de personages vrij kort en bondig worden omschreven, en er wat snel over enkele gevoelens en gedachten heen werd gestapt, kon ik moeilijk een connectie krijgen. Iets wat je wel verwacht in een jeugdboek wanneer we het hebben over herkenning.
Dit zelfde gold ook voor het verhaal. Het voelde kort en bondig waardoor de spanning niet helemaal lekker op gang kwam.
Op de momenten dat er iets spannends stond te gebeuren, ging het zo snel dat de spanning vrijwel meteen weer afgezwakt werd.
Soms leek het of Joel het verhaal niet ‘te’ spannend wilde maken voor de lezer.
Kinderen kunnen meer hebben dan we denken en dit boek had echt iets meer en iets gedetailleerdere spanning mogen bevatten.
Het idee is echter fantastisch: een verlaten attractiepark, een lugubere geschiedenis, een verschrikkelijke clown die lijkt op Pennywise… En ik heb zeker wel genoten van het totale plaatje!
Het einde was iets te abrupt als je het mij vraagt.
Met een iets uitgebreidere uitwerking en verdieping, was de opbouw aan spanning naar mijn mening beter tot zijn recht gekomen.
Desalniettemin is het wat mij betreft wel een fijne toevoeging aan deze serie!
Conclusie
Ondanks wat aandachtspuntjes vanuit mijn kant, was mijn kennismaking met Joel A. Sutherland wel positief.
Hij heeft een interessant verhaal weten te scheppen met een toffe setting.
Ik zie wat hij wilde bereiken met ‘Wie het laatst lacht‘, alleen is hij er voor mijn gevoel niet helemaal in geslaagd qua uitwerking.
Iets te kort en te bondig om de spanning goed op te bouwen, vast te houden en tot een climax te laten komen. Ook miste ik de connectie met de personages.
Wel leest het verhaal lekker vlot weg en heb ik oprecht genoten van het totaalplaatje.
Het heeft mij zeker nieuwsgierig gemaakt naar andere boeken van Joel!
1
Reageer op deze recensie