Lezersrecensie
Een veulen op de manege
- In 'Een veulen op de manege' maakt Britt zich zorgen over haar paard George. Hij is nerveus en niet zichzelf. Zou het komen omdat Eve, de lieve bruine merrie, een veulen gaat krijgen? Ondertussen gaan de lessen op de manege gewoon door en moet Britt onverwacht invallen als instructrice. Zal alles goed gaan, met de paardrijles én het veulen? -
Wat meteen opvalt is de hele mooie zachtaardige cover. Het trekt meteen je aandacht.
Niet alleen de cover maar ook het binnenwerk is erg mooi en kleurrijk.
Er staan heel veel kleurrijke illustraties in het boek die het verhaal nog meer laten spreken.
Britt Dekker heeft een vlotte,boeiende en spannende schrijfstijl. Het is zo geschreven dat kinderen het goed kunnen volgen. Er staan geen moeilijke woorden en/of zinnen in. Alle paarden begrippen worden erg goed uitgelegd dus je hoeft geen prof te zijn in paardrijden om dit boek te kunnen begrijpen.
Het is een spannend, grappig en leerzaam jeugdboek met veel mooie en liefdevolle momenten met leuke en realistische personages.
Een veulen op de manege is een jeugdboek voor kinderen vanaf ongeveer 9 jaar.
En het leuke nieuws is dat deel 2 ook net is uitgekomen.
⭐️⭐️⭐️⭐️
Wat meteen opvalt is de hele mooie zachtaardige cover. Het trekt meteen je aandacht.
Niet alleen de cover maar ook het binnenwerk is erg mooi en kleurrijk.
Er staan heel veel kleurrijke illustraties in het boek die het verhaal nog meer laten spreken.
Britt Dekker heeft een vlotte,boeiende en spannende schrijfstijl. Het is zo geschreven dat kinderen het goed kunnen volgen. Er staan geen moeilijke woorden en/of zinnen in. Alle paarden begrippen worden erg goed uitgelegd dus je hoeft geen prof te zijn in paardrijden om dit boek te kunnen begrijpen.
Het is een spannend, grappig en leerzaam jeugdboek met veel mooie en liefdevolle momenten met leuke en realistische personages.
Een veulen op de manege is een jeugdboek voor kinderen vanaf ongeveer 9 jaar.
En het leuke nieuws is dat deel 2 ook net is uitgekomen.
⭐️⭐️⭐️⭐️
0
Reageer op deze recensie