Het laatste lijstje van Mabel Beaumont

-- Mabel Beaumonts man Arthur hield van lijstjes en briefjes. Hij liet ze overal voor haar achter. 'Denk eraan: eieren, boter, suiker'. 'Ik hou van je: vandaag, morgen, altijd'.
Maar nu is Arthur er niet meer. Hij stierf: kalm, voorzichtig, zonder ophef. Maar hij heeft haar toch nog een briefje nagelaten: 'Vind D'.
Mabel weet precies wat het betekent. Ze moet haar vroegere beste vriendin Dot opsporen, die ze niet meer heeft gezien sinds die noodlottige dag meer dan zestig jaar geleden .
Het lijkt onmogelijk. Ze weet niet eens of Dot nog leeft. Bovendien lijkt iedereen met wie Mabel praat eerst hulp nodig te hebben, met vermiste echtgenoten, dochters, ouders. Mabel maakt een lijstje en merkt dat deze alleen maar langer wordt. Ondertussen is ze nog steeds niet dichter bij het vinden van Dot.
Wat ze niet weet is dat haar steeds langer wordende lijstje niet alleen draait om het vinden van haar oude vriendin. En dat als ze de geheimen van het verleden kan toegeven, ze misschien zelfs weer het geluk kan vinden...--

Laura Pearson is een nieuwe auteur voor mij en werd erg nieuwsgierig naar het verhaal door de beschrijving van het verhaal.
Namens @boldwoodbooksnl mocht ik dit verhaal alvast vooruit lezen waarvoor heel erg bedankt.
Vanaf vandaag is dit mooie verhaal te lezen.

Laura heeft een hele fijne schrijfstijl waardoor ik meteen in het verhaal zat. Het verhaal begint triest doordat Mabel niet echt gelukkig is en nergens zin in heeft. Als lezer wil je weten wat hiervan de reden is.
Gaandeweg het verhaal kom je hier op een verrassende manier achter.
Het verhaal bevat een mooie verhaallijn met diepgang door de serieuze onderwerpen zoals verlies,rouw en nieuwe kansen. Ook staat vriendschap centraal in dit verhaal. De vriendschappen die Mabel krijgt zijn erg mooi beschreven en divers in leeftijd.
Het verhaal is origineel,verrassend,verfrissend, liefdevol en hoopvol. Het verhaal bevat een mooie boodschap: ' Het is nooit te laat om iets te veranderen of iets te leren om te blijven groeien! '
En precies dat laat Mabel in dit verhaal zien.

4,5 / 5 ⭐️