Oktoberlaan

-- Bo heeft het prima naar haar zin in haar kleine huisje en winkel met pluktuin aan de rand van het bos. Alleen, ieder jaar rond Halloween keert ze naar binnen en siddert bij de herinnering aan wat er elf jaar geleden is gebeurd toen ze totaal onverwacht haar moeder verloor. Dit jaar probeert ze voor het eerst voorzichtig, op aandringen van een knappe, nieuwe dorpsgenoot, toch wat mee te doen aan alle festiviteiten. Het zorgt voor meer spanning dan ze kan verdragen.--

Na het lezen van het boek: Huis van de herfst was ik erg benieuwd geworden naar Oktoberlaan.
De cover en titel zijn weer erg mooi en passend bij het verhaal.
Ook dit boek is weer vlot en beeldend beschreven en zie je de pompoenen en het dorpje weer helemaal voor je. Het verhaal heeft een mooie spannings opbouw waardoor je nieuwsgierig blijft om door te blijven lezen. Waar Huis van de herfst erg cozy was is dit boek minder cozy maar heeft het meer spanning gemengd met feelgood.
Ook heeft het verhaal verrassende wendingen die ik niet had verwacht.
Hoofdpersonage Bo is erg realistisch neergezet.
Haar angst, verdriet en schuldgevoel komen erg goed over. Daardoor leef je erg met haar mee.

Oktoberlaan is een mooi herfstverhaal over vriendschap, liefde, leugens, schuldgevoelens, angsten en verlies.
Ik vond zelf Huis van de herfst iets leuker vandaar dat ik deze 3.5/5 sterren geef.