Pluk de dag

-- Pleun heeft absoluut geen verstand van planten, maar dan belt haar tante Mies met de wanhopige vraag of Pleun niet een paar weken haar pluktuin draaiende kan houden. Nu haar relatie net uit is, ze geen woonplek heeft en ze vastgeroest zit in haar baan, lijkt deze verandering van omgeving precies op het juiste moment te komen. Al snel wordt Pleun onderdeel van het dorp, maar dan zorgen een aantal rare gebeurtenissen ervoor dat ze twijfelt aan de vriendelijkheid van de dorpsbewoners. Zal Pleun de rust vinden om haar leven onder de loep te nemen of wordt haar hoofd toch nog op hol gebracht?--

Ik werd al meteen vrolijk van deze kleurrijke lente cover. En niet alleen de cover geeft je deze vrolijke lente vibes maar ook zeker het verhaal.
Simoné heeft een fijne, vlotte en humoristische schrijfstijl. Je leest het verhaal met een glimlach op je gezicht en je krijgt ook zeker zin om zelf de pluktuin te gaan bezoeken.
De pluktuin als setting vind ik erg origineel bedacht samen met het theehuis erbij.
Pluk de dag heeft een cozy en liefdevolle verhaallijn vol met lente feelings.
Vriendschap, liefde, bloemen en kiezen waar je echt gelukkig van wordt zijn de onderwerpen uit dit verhaal.
Hoofdpersoon Pleun is een herkenbaar personage. Ik kon mijzelf dan ook goed in haar verplaatsen. Dat maakt het verhaal ook wel realistisch.

" champagne is voor mij net zo'n anticlimax als de jaarwisseling. De verwachtingen zijn hoog en na het poppen van de fles stelt het altijd teleur."

Pluk de dag is een heerlijk lente verhaal vol met humor en romantiek dat je lekker in het zonnetje kan lezen.
Ik ben erg benieuwd naar Italië voor één geworden, het eerste verhaal van Simoné.