Lezersrecensie
Een gedetailleerd krachtig verhaal over slavernij, verweven met mythische elementen
De waterdanser - Ta-Nehisi Coates
Dit prachtige boek gaat over de 19-jarige Hiram Walker, een jongen die op jonge leeftijd zijn moeder verliest en daarmee ook zijn herinneringen aan haar kwijtraakt. Ondanks dat hij een soort superkracht bezit: een haast oneindig fotografisch geheugen. Hiram groeit op als tewerkgestelde (Coates’ benaming voor slaaf) op een tabaksplantage in Virginia, omringd door zijn ‘familie’. Als lezer maak je direct kennis met deze warme gemeenschap en word je het verhaal ingezogen.
Wanneer Hiram vervolgens bijna verdrinkt in de rivier, wordt hij gered door een mysterieuze kracht, die hem optilt en weer aan land zet. Door deze ervaring besluit hij dat het tijd is om te ontsnappen en een leven op te bouwen buiten de slavernij. Hij gaat op weg naar het vrije noorden.
Als lezer volg je Hiram tijdens zijn reis. Hij raakt onverwachts verwikkeld in een strijd tegen de slavernij, maar tijdens zijn belevenissen wil hij echter maar één ding: het vrijmaken van zijn geliefden. Langzaamaan komt zijn verleden weer tot leven in zijn herinneringen en komt zijn mythische gave meer en meer aan het licht.
Ik heb genoten van dit verhaal. Op een bijzondere subtiele en verfijnde manier verweeft Coates mythische elementen met de realiteit. In het begin moest ik hier, en aan de poëtische stijl, wennen... en vroeg ik mij bij het lezen over zijn bijna-dood-ervaring af, of dit boek wel wat voor mij zou zijn? Ik ben nooit zo van fantasy-elementen, of hoe je dit ook kan noemen. Maar wat ben ik blij dat ik heb doorgelezen. Hiram overdenkt, beschrijft en ontwikkelt, waardoor het af en toe even doorbijten is qua zijpaden en details, maar waardoor zijn karakter zelf tot leven komt. Zijn bijzondere geheugen voelde hierdoor voor mij zelfs realistisch aan.
Coates brengt veel diepgang aan en je merkt als lezer dat er veel research is gedaan voor het verhaal. Daarnaast viel me op dat in vergelijkbare boeken die ik heb gelezen, de lezer vaak geconfronteerd wordt met geweld en hiermee op de feiten wordt gedrukt. Coates besteed hier minder aandacht aan, en toch komt de boodschap luid en duidelijk binnen.
Het is mooi om te zien hoe Hiram zijn weggestopte verleden oprakelt en hierdoor juist zijn eigen vrijheid compleet maakt. Want, zo schrijft NRC, stipt Coates ook in zijn eerdere beroemde essay Tussen de wereld en mij aan dat het vermogen om te vergeten de valkuil is. Juist als de mens echt vrij wil zijn, moet hij - hoe moeilijk dit ook is - het pijnlijke en beschamende verleden onder ogen komen.
En juist daarom zou ik iedereen dit boek aanraden. Het is enorm belangrijk dat mensen lezen en horen over slavernij en deze geschiedenis, waar we allemaal onderdeel van zijn, niet vergeten of wegstoppen.
Dit prachtige boek gaat over de 19-jarige Hiram Walker, een jongen die op jonge leeftijd zijn moeder verliest en daarmee ook zijn herinneringen aan haar kwijtraakt. Ondanks dat hij een soort superkracht bezit: een haast oneindig fotografisch geheugen. Hiram groeit op als tewerkgestelde (Coates’ benaming voor slaaf) op een tabaksplantage in Virginia, omringd door zijn ‘familie’. Als lezer maak je direct kennis met deze warme gemeenschap en word je het verhaal ingezogen.
Wanneer Hiram vervolgens bijna verdrinkt in de rivier, wordt hij gered door een mysterieuze kracht, die hem optilt en weer aan land zet. Door deze ervaring besluit hij dat het tijd is om te ontsnappen en een leven op te bouwen buiten de slavernij. Hij gaat op weg naar het vrije noorden.
Als lezer volg je Hiram tijdens zijn reis. Hij raakt onverwachts verwikkeld in een strijd tegen de slavernij, maar tijdens zijn belevenissen wil hij echter maar één ding: het vrijmaken van zijn geliefden. Langzaamaan komt zijn verleden weer tot leven in zijn herinneringen en komt zijn mythische gave meer en meer aan het licht.
Ik heb genoten van dit verhaal. Op een bijzondere subtiele en verfijnde manier verweeft Coates mythische elementen met de realiteit. In het begin moest ik hier, en aan de poëtische stijl, wennen... en vroeg ik mij bij het lezen over zijn bijna-dood-ervaring af, of dit boek wel wat voor mij zou zijn? Ik ben nooit zo van fantasy-elementen, of hoe je dit ook kan noemen. Maar wat ben ik blij dat ik heb doorgelezen. Hiram overdenkt, beschrijft en ontwikkelt, waardoor het af en toe even doorbijten is qua zijpaden en details, maar waardoor zijn karakter zelf tot leven komt. Zijn bijzondere geheugen voelde hierdoor voor mij zelfs realistisch aan.
Coates brengt veel diepgang aan en je merkt als lezer dat er veel research is gedaan voor het verhaal. Daarnaast viel me op dat in vergelijkbare boeken die ik heb gelezen, de lezer vaak geconfronteerd wordt met geweld en hiermee op de feiten wordt gedrukt. Coates besteed hier minder aandacht aan, en toch komt de boodschap luid en duidelijk binnen.
Het is mooi om te zien hoe Hiram zijn weggestopte verleden oprakelt en hierdoor juist zijn eigen vrijheid compleet maakt. Want, zo schrijft NRC, stipt Coates ook in zijn eerdere beroemde essay Tussen de wereld en mij aan dat het vermogen om te vergeten de valkuil is. Juist als de mens echt vrij wil zijn, moet hij - hoe moeilijk dit ook is - het pijnlijke en beschamende verleden onder ogen komen.
En juist daarom zou ik iedereen dit boek aanraden. Het is enorm belangrijk dat mensen lezen en horen over slavernij en deze geschiedenis, waar we allemaal onderdeel van zijn, niet vergeten of wegstoppen.
1
Reageer op deze recensie