Lezersrecensie
Een pleidooi voor minder technologie
Een pleidooi voor verveling: hoe je productiever en creatiever wordt door af en toe weg te dromen bleek niet helemaal te zijn wat ik ervan verwacht had. Ik verwachtte namelijk letterlijk wat de titel ons verteld (wat me ook niet heel vreemd lijkt). Een uitleg over hoe je verveling in je voordeel kunt gebruiken, en hoe het productiviteit en creativiteit bevordert. Maar hier gaat het (bijna) niet over. Waar het wel over ging, is hoe we teveel op onze telefoon zitten, en waarom we dat niet moeten doen.
Ik begrijp wel waar de auteur naartoe wil. Op ieder moment dat we ons dreigen te gaan vervelen, grijpen we naar onze telefoon. Hierdoor hebben we nooit meer momenten waarop we lekker wegdromen en onze gedachten de vrije loop laten. En die momenten hebben we soms gewoon nodig. Door alle technologie staan onze hersenen altijd ‘aan’: zelfs als we even door Instagram scrollen of een spelletje spelen ter ontspanning, het houdt nog onze gedachten bezig.
Maar dat is dan ook het enige waar dit boek over gaat. Ik hoopte over meer informatie over verveling zelf, en hoe het creativiteit stimuleert. Helaas heeft de auteur het hier vrijwel niet over. Het begon veelbelovend, met een uitgebreide uitleg en geschiedenis over het begrip verveling. Maar hierna stokt het een beetje en gaat de discussie volledig over op de smartphone. Wel ontzettend interessant, met vele voorbeelden, interessante onderzoeken en ervaringen. Het leest lekker vlot weg en alles is duidelijk uitgelegd, en dit boek kan dus zeker een leuke toevoeging zijn wanneer je geïnteresseerd ben in de effecten van ons telefoongebruik op ons leven.
Helaas was dat het net niet voor mij. Ik ben namelijk niet zo extreem veel met mijn telefoon bezig (dat heb je nou eenmaal, als je verslaafd bent aan lezen). Ik ken mijn grenzen en heb zeker niet het gevoel dat ik verslaafd ben aan mijn telefoon. Daarom kon ik van dit boek helaas niet heel veel leren. Ik vond de titel ietwat misleidend en hoopte dat dit boek een andere kant op zou gaan. Maar mocht je op zoek zijn naar een boek die je helpt wat minder met je telefoon bezig te zijn, zou ik deze zeker aanraden!
Ik begrijp wel waar de auteur naartoe wil. Op ieder moment dat we ons dreigen te gaan vervelen, grijpen we naar onze telefoon. Hierdoor hebben we nooit meer momenten waarop we lekker wegdromen en onze gedachten de vrije loop laten. En die momenten hebben we soms gewoon nodig. Door alle technologie staan onze hersenen altijd ‘aan’: zelfs als we even door Instagram scrollen of een spelletje spelen ter ontspanning, het houdt nog onze gedachten bezig.
Maar dat is dan ook het enige waar dit boek over gaat. Ik hoopte over meer informatie over verveling zelf, en hoe het creativiteit stimuleert. Helaas heeft de auteur het hier vrijwel niet over. Het begon veelbelovend, met een uitgebreide uitleg en geschiedenis over het begrip verveling. Maar hierna stokt het een beetje en gaat de discussie volledig over op de smartphone. Wel ontzettend interessant, met vele voorbeelden, interessante onderzoeken en ervaringen. Het leest lekker vlot weg en alles is duidelijk uitgelegd, en dit boek kan dus zeker een leuke toevoeging zijn wanneer je geïnteresseerd ben in de effecten van ons telefoongebruik op ons leven.
Helaas was dat het net niet voor mij. Ik ben namelijk niet zo extreem veel met mijn telefoon bezig (dat heb je nou eenmaal, als je verslaafd bent aan lezen). Ik ken mijn grenzen en heb zeker niet het gevoel dat ik verslaafd ben aan mijn telefoon. Daarom kon ik van dit boek helaas niet heel veel leren. Ik vond de titel ietwat misleidend en hoopte dat dit boek een andere kant op zou gaan. Maar mocht je op zoek zijn naar een boek die je helpt wat minder met je telefoon bezig te zijn, zou ik deze zeker aanraden!
1
Reageer op deze recensie