Lezersrecensie
Een van m'n favoriete series! 13-06-2008
Dit boek is absoluut mijn favoriet en dat al voor een behoorlijk lange tijd. Dit is fantasy dat niet op fantasy lijkt. Het is eigenlijk iets totaal anders, origineel, vernieuwend. Een goed verhaal dat je niet meer los laat, met geweldige personages waar je niet meer zonder kunt en een scheut droge humor dat zo goed is dat ik regelmatig op de grond lag van het lachen (echt waar). Dit is absoluut mijn soort boek. Ik heb het in het Nederlands (hardcover) en twee keer in het engels (beide paperback), een om te lezen en de ander om voor eeuwig te bewaren. Helaas is de Nederlandse versie uitverkocht en dus alleen nog maar tweedehands te krijgen, maar ik raad het absoluut aan! (De engelse versie is gewoon nog te krijgen: The lies of Locke Lamora)
Dit boek gaat over Locke Lamora, een wees met niet al te veel geluk. Na wat omwegen komt hij, waar hij thuis lijkt te horen: bij de Gentleman Bastards. Een bende van dieven die op een zeer ongewone manier stelen. Om een stuk te quoten:
[..] “Ik zei toch dat ik en dief was? Niet het soort dief waar jij aan gewend bent. Een vele betere. Camorr is vergeven van idioten die als kippen zonder kop rondrennen en aan een touw eindigen- alleen maar omdat ze denken dat stelen iets is wat je met je handen doet” Vader Ketting spuugde op de grond. “Ehm… waar steelt u dan mee, vader Ketting?” De bebaarde priester tikte breed grinnikend met twee vingers tegen zijn slaap en zijn tanden. “Hersenen en ‘n grote bek, mijn jongen, hersens en ‘n grote bek. [..] “We zijn een ander soort dieven hier, Lamora. Zwendel en bedrog zijn onze gereedschappen. We geloven niet in hard werken als je met een uitgestreken gezicht en een goeie babbel zo veel meer kun bereiken.”
Dat was even om je lekker te maken.
Maar goed. Hun dekmantel is een ietwat slechte normale dievenbende wat -als iedere andere dievenbende- braaf de belasting betaald aan ‘de godfather’ van de onderwereld, Capa Barsavi. Hun dubbelleven gaat uitstekend en ze lichten het plaatselijk adel voor ontzettend veel geld op als de Grijze Koning ten tonele verschijnt. En dan zullen ze moeten liegen voor hun leven in plaats van voor het geld…
Dit boek gaat over Locke Lamora, een wees met niet al te veel geluk. Na wat omwegen komt hij, waar hij thuis lijkt te horen: bij de Gentleman Bastards. Een bende van dieven die op een zeer ongewone manier stelen. Om een stuk te quoten:
[..] “Ik zei toch dat ik en dief was? Niet het soort dief waar jij aan gewend bent. Een vele betere. Camorr is vergeven van idioten die als kippen zonder kop rondrennen en aan een touw eindigen- alleen maar omdat ze denken dat stelen iets is wat je met je handen doet” Vader Ketting spuugde op de grond. “Ehm… waar steelt u dan mee, vader Ketting?” De bebaarde priester tikte breed grinnikend met twee vingers tegen zijn slaap en zijn tanden. “Hersenen en ‘n grote bek, mijn jongen, hersens en ‘n grote bek. [..] “We zijn een ander soort dieven hier, Lamora. Zwendel en bedrog zijn onze gereedschappen. We geloven niet in hard werken als je met een uitgestreken gezicht en een goeie babbel zo veel meer kun bereiken.”
Dat was even om je lekker te maken.
Maar goed. Hun dekmantel is een ietwat slechte normale dievenbende wat -als iedere andere dievenbende- braaf de belasting betaald aan ‘de godfather’ van de onderwereld, Capa Barsavi. Hun dubbelleven gaat uitstekend en ze lichten het plaatselijk adel voor ontzettend veel geld op als de Grijze Koning ten tonele verschijnt. En dan zullen ze moeten liegen voor hun leven in plaats van voor het geld…
1
Reageer op deze recensie