De camino

De 44-jarige chocolatier Lotte Bonnet woont al jaren gelukkig in Zuid-Limburg met haar man Emil, een voormalige vluchteling uit Bosnië. Maar dan pleegt Emil onverwacht zelfmoord tijdens het lopen van de Camino en blijft Lotte ontredderd achter. Als ze elf maanden later naar Bosnië reist om zijn as uit te strooien, ontdekt Lotte dat Emil heeft gelogen over zijn identiteit. Ze schakelt een advocaat uit Sarajevo in om onderzoek te doen naar zijn verleden, en die komt tot een schokkende ontdekking. Ondertussen gaat Lotte zelf de Camino lopen, exact volgens de route en planning van Emil. Ze wil achterhalen wat hem tot zijn wanhoopsdaad dreef. Maar iemand volgt haar, iemand die niet wil dat ze de waarheid ontdekt.

Mijn mening: Het boek is in de eerste persoon geschreven, afgewisseld met brieven, eveneens in de eerste persoon, maar heel duidelijk. De brieven zijn cursief. Ik had een klein beetje moeite om erin te komen doordat ik te weinig wist over de geschiedenis van Bosnië. Vaak gaan mijn gedachten op de loop bij het lezen van geschiedenis, omdat ik vroeger een hekel had aan geschiedenis. Maar eenmaal goed op gang kon ik het boek met geen mogelijkheid meer wegleggen. Hoe dieper de hoofdpersoon in de geschiedenis ging graven des te spannender werd het verhaal. Terecht dat dit boek de NS publieksprijs gewonnen heeft. Respect aan de schrijfster die er zoveel tijd en energie ingestopt heeft om dit tot een echt goed verhaal uit te werken! Absoluut een aanrader en heel erg graag gelezen!