Zwart is de nacht.

Lillian Booth groeit op op The Meadows, een succesvolle plantage. Haar jeugd is er een vol vreugde en liefde. Haar dagen zijn gevuld met geweldige feesten, zonneschijn en beloften net als in de sprookjes die haar moeder aan haar en haar zuster Euginia verteld. Niemand, zelf haar harteloze, wrede vader en haar bijbel-lievende zuster Emily, krijgt haar levende instelling klein.

Tot de dag waarop Emily het verschrikkelijke geheim over Lillian's geboorte vertelt. Een geheim dat zelfs haar moeder jammer genoeg niet kan ontkennen. Toch weigert ze Emily's gemene uitlating dat ze slecht en een vloek zou zijn, te geloven... zelfs wanneer lieve Eugenia haar zwakke greep op het leven verliest en haar moeder steeds verder in haar droomwereld wegzinkt.
Maar wanneer de tragedie ook haar beste vriend, een jongen wiens hart net zo liefdevol is als het hare, treft, begint Lillian toch de grimmige woorden van haar zuster te geloven. Zwijgzaam ondergaat ze haar lot en vreemd genoeg vindt ze enige troost in het eindeloos bidden in een kamer zonder enige vorm van comfort.
Dan verliest haar vader de plantage tijdens een kaartspel en staat Lillian voor

Hoe het van generatie op generatie mis kan gaan in een familie, daar is deze schrijfster goed in. Het laatste deel beschrijft alles vanuit het perspectief van de grootmoeder van Dawn. Het verklaart een hoop waarom zaken verliepen in deze familie. Gegarandeerd leesplezier maar bevat ook zeer schokkende scenes. Graag gelezen!